پنجمین روزاز مذاکرات یمن در حالی به پایان رسید که دستیابی به یک راه حل جامع سیاسی که به جنگ ویران کننده ی یمن پایان دهد همچنان دور از دسترس قرار دارد.
در این بین در روزهای پایانی منتهی به آتش بس، افکار عمومی و البته هر دوطرف مخاصمه از این جنگ فرسایشی به ستوه آمده اند و تنها روزنه ی امید در ادامه یافتن آتش بس در یافت می شود، اما هر چند هر از گاهی در گیری های زود گذر گزارش می شود.
امروز سیاستمداران یمن به ویژه انصار الله بر سر دوراهی انتخابی سخت و دشوار و مذاکراتی شطرنج گونه قرار دارند، با توجه به قطعنامه ی۲۲۱۶ شورای امنیت، حوثی ها باید سلاح خود را تحویل ارتش داده و به مناطق خود باز گردند، البته انصار الله موافقت ضمنی خود را با اجرای مفاد این قطعنامه ابراز کرده اما آن را منوط به حل و فصل مناقشات سیاسی وتشکیل دولت وحدت ملی بدون حضور منصور هادی کرده است، زیرا بیم آن دارد که در صورت تحویل سلاح به ارتش تحت فرمان هادی به فرماندهی شخصی مانند محسن الاحمر (دشمن قسم خورده ی انصار الله) بلایی به مراتب بدتر از آنچه بر سر اخوان المسلمین مصر آمد بر سرشان بیاید.
در مقابل هادی با عزل خالد بحاح و انتصاب محسن الاحمر به جای او ضمن ایجاد مانع بر سر دستیابی به توافق اصرار دارد مذاکرات سیاسی و تشکیل دولت وحدت ملی فقط بعد از تخلیه ی پایتخت توسط انصار الله و تحویل سلاح سنگین امکان پذیر است زیرا او خود را همچنان رییس جمهور یمن می داند.
از این رو به نظر میرسد این مذاکرات سخت و فشرده که هم اکنون دور اول آن با پا فشاری طرفین بر مواضعشان بدون نتیجه پایان یافته ، چالشی بزرگ برای انصار الله به دنبال داشته باشد و آن چالش ایجاد اعتماد جهانی نسبت به خود و گرفتن تضمین از جامعه ی بین الملل و شورای امنیت است که در صورت اجرای مفاد قطعنامه درنهایت به سرنوشت مرسی و یارانش دچار نشود.
البته راه دوم ادامه ی جنگ است که ان شاءالله در تحلیل بعدی به جنبه های آن خواهیم پرداخت.
