پس از تحولات سال 1948 میلادی (روز نکبت) عده زیادی از مردم فلسطین برای دور ماندن از ظلم نیروهای اشغالگر اسرائیل مجبور به مهاجرت سوی کشورهای لبنان و اردن و سوریه شدند.
کشورهای عربی به حمایت از مهاجران فلسطینی ، اردوگاه هایی را در خاک خود برای اسکان موقت احداث کردند.(چون روحیه بازگشت و شکست اسرائیل در میان فلسطینیها و مردم دیگر کشورها قوت داشت.)
🔹در همین راستا احزاب و گروههایی با آرمان آزادی فلسطین شکل گرفتند که در قسمت های بعدی به آن اشاره خواهیم کرد.
🔹براساس آمار سازمان آنروا «آژانس کمک رسانی و امداد سازمان ملل متحد در امور آوارگان» 487 هزار نفر در سوریه مقیم شدند.که این آمار تا سال 2011 و قبل از بحران سوریه به 581000 نفر رسیده است.
فلسطینی ها در کشور سوریه ساکن 13 اردوگاه شدند. حقوق آنها براساس قانون سوریه با سایر سوریها تفاوتی ندارد و فقط در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری و... نمی توانند شرکت کنند.
🔹در جریان بحران و فتنه سوریه بدلیل دور ماندن از درگیری ها با اعلام حمایت از یکپارچگی سوریه موضع بیطرفی را دنبال کردند ولی اختلافات و فتنه انگیزی طرفداران داعش و القاعده منجر به نفوذ درگیریها در اردوگاه ها نیز شد و تابحال بیش از 500 نفر فلسطینی در جریان درگیریها کشته شده اند. اکثر فلسطینیهای مقیم اردوگاههای دمشق به لبنان (اردوگاه های نهرالبارد و البداوی در طرابلس ، الجلیل در بقاع و بیروت و صور و صیدا) و سایر کشورها و دیگر نقاط امن سوریه مهاجرت کردند.
فائد مصطفی سفیر فلسطین در ترکیه در 25 دی ماه 1395 اعلام کرد: طی سال های اخیر 5 تا 7 هزار فلسطینی در جنوب ترکیه اسکان یافته اند.
🔹مناطق استقرار فلسطینی ها در سوریه :
1- اردوگاه یرموک ، جرمانا ، سبینة ، خان الشیخ ، خان دنون ، قبر الست در استان دمشق
2- اردوگاه نیرب ، حندرات در حلب
3- اردوگاه درعا ، درعا الطوری در استان درعا
4- اردوگاه حمص
5- اردوگاه حماة
6- اردوگاه الرمل در لاذقیه
🔹طی سالهای اول بحران فضاسازی رسانه های غربی و سعودی بر این بود که ارتش سوریه و نیروهای مقاومت ، فلسطینی ها را قتل عام و شکنجه میکنند.
اما تشکیل گروههای متعدد فلسطینی با کمک مقاومت اسلامی در نبرد علیه تروریستها نشانگر افزایش قدرت و زوال اسرائیل است ، زیرا به گفته ی رزمندگان فلسطینی بعد از نابودی تکفیریها، نوبت اسرائیل است.
