این روزها صحبت های زیادی در مورد محاصره و وضعیت انسانی سخت در مضایا مطرح میشه.
واقعیت اینجاست که شرایط هم در فوعه و کفریا و هم در مضایا خوب نیست و مردم با مشکلات فراوانی دست به گریبان هستند. در تصاویر میتونیم تغذیه ی کودکان مضایا از برگ درختان و همچنین کودکان فوعه و کفریا در حال کندن علفها و پیازچه ها برای خوردن رو ببینیم.

اما ذکر چند نکته در این بین ضروری هست:
1- از محاصره فوعه و کفریا بیش از 10 ماه سپری میشه و در مضایا حدود 100 روز چنین وضعیتی بعد از توافق حاکم شده.علاوه بر این فوعه و کفریا مورد حملات گاه و بیگاه خمپاره ای و موشکی هم بودن و بر خلاف مردم مضایا که میتونن در مقابل ایست بازرسی های ارتش تظاهرات کنن اونها از بیم مورد هدف قرار گرفتن از سوی مسلحین به مبادی شهر نزدیک هم نمی تونن بشن.
2- شانتاژ رسانه ای مخالفین در نشان دادن عکسهای آتلیه ای افراد با بدنهای خشک شده یا شبیه بیماران anorexic به عنوان گرسنگی اهالی مضایا برای اهل فن و فعالان رسانه ای بی طرف چیزی جز پروپاگاندای ناشیانه و اغراق آمیز نیست. بعضی از این عکسها از سال 2013 (به عنوان قحطی اردوگاه یرموک) تاکنون در مناسبتهای مختلف  مثل قحطی در غوطه یا مضایا مورد استفاده قرار می گیرند. اعلام آمارهای ساختگی مثل مرگ چند ده نفر از گرسنگی در مضایا هم به همین ترتیب هست. تنها عکسی که دست به دست میشه و جزو عکسهای قدیمی نیست ادعا میشه مربوط به شخصی به نام جمیل علوش اهل زبدانی هست که آنهم اصالت عکس مورد تردید هست.  
در فوعه و کفریا با بیش از 10 ماه محاصره ی غذایی، هنوز کسی "مستقیما" بر اثر گرسنگی از بین نرفته و تصاویر واقعی از داخل مضایا هر چند وضعیت روو به وخامت را نشون میده، اما سندی دال بر مرگ مستقیم افراد بر اثر قحطی نیست.
3- عبدالله المحیسنی سعودی قاضی شرعی جیش الفتح در پیامی خواستار کمک نقدی برای خرید 300 موشک فیل برای با خاک یکسان کردن فوعه و کفریا برای کمک به مضایا شده!

محیسنی به عنوان نفر اول جیش الفتح در غیاب جولانی در سایه، قطعا دنبال حل انسانی مسئله نیست وگرنه ترتیبی اتخاذ می کرد که توافق فوعه-مضایا سریعتر اجرا و به رنج مردم بی گناه هر سه شهر پایان داده بشه.
رسانه های مخالفین هم غالبا در حال تبلیغ این رهنمود رهبر معنوی-نظامی مسلحین هستند و همزمان با درخواست کمک برای مضایا، حمله و نابودی فوعه و کفریا رو تبلیغ می کنن، گویا اصولا برای آنها مساله ی حقوق انسانی مطرح نیست و مردم فوعه و کفریا به دلیل افکار متفاوت مستحق نابودی هستن!

آنها فراموش کردن زمانی که هنوز مضایا محاصره نبود و مردم مظلوم فوعه و کفریا علاوه بر محاصره همه جانبه تحت حملات موشکی و خمپاره ای و زمینی جیش الفتح بود، همگی سرمستانه مسلحین رو تشویق می کردن و اون موقع هیچ کدام از رسانه هاشون راجع به محاصره ی غیر انسانی غیر نظامیان در این دو شهرک صحبت نمی کرد.  شاید به سختی در معدود رسانه های سکولار وابسته به مخالفین بشه دیدگاههای معتدلتری رو دید که اونم در قاطبه ی هواداران افراطی گروههای مسلح خریدار نداره. از طرفی هیچکدام اشاره نمی کنند که کارشکنی ها و اختلافات درونی جیش الفتح در مورد این مسئله و ناامن کردن مسیر امداد به فوعه و کفریا در مناطق تحت کنترل مسلحین سبب تاخیر در اجرای مراحل توافقنامه شد.
در رسانه های هوادار دولت فضای متفاوتی حاکم هست و اخیرا صداهای زیادی در مورد لزوم کمک به مردم مضایا و همچنین فوعه و کفریا شنیده میشه.  
4- تصاویر تظاهرات مردم روستاها و شهرهای تحت کنترل جیش الفتح (تظاهرات روستای درکوش در تصویر) نشون میده تفکر غیر انسانی جیش الفتح تا چه اندازه در اذهان این مردم رسوخ کرده. شاید در نگاه اول به نظر برسه محتوای پلاکاردها در مورد شکستن حصار همزمان مضایا و فوعه و کفریا باشه ولی مشاهده میشه در همه پلاکاردها درخواست تظاهرکنندگان  اطعام مضایا و یا آتش زدن فوعه و کفریا هست! و متاسفانه دهها نمونه ی دیگر از تظاهرات مشابه که موید این طرز فکر تکفیری و غیرانسانی هست.
کلیپ تجمع مردم روستای افس:
https://www.youtube.com/watch?v=g9aJ7ala4tQ&feature=youtu.be
شاید تنها تصاویر دلگرم کننده از مناطق تحت کنترل مسلحین، تجمع دیروز مردم مضایا در مطالبه شکستن حصار از مضایا و فوعه و کفریا باشه:
https://vimeo.com/150755038
5- با توجه به مطالب عنوان شده برای پیشبرد توافقنامه مضایا-فوعه امیدی به جیش الفتح نیست، چون آنها نه تنها به موازین انسانی و اخلاقی پایبند نیستند بلکه با کارشکنی و خلف وعده در همین توافق اخیر هم سبب تشدید رنج و مصیبت مردم بی گناه فوعه، کفریا و مضایا شدن.

امید هست ارتش و حزب الله با این وضعیت اجازه ورود و خروج کامیونهای مواد غذایی به مضایا رو منوط به اجرای توافقنامه و ورود متقابل کمک ها به فوعه و کفریا نکنن، چون ممکنه جیش الفتح تا مدتها این مساله رو به تعویق بندازه.
ادامه محاصره غذایی مضایا جدا از بعد انسانی و اخلاقی کمکی به فوعه و کفریا نمی کنه، چه بسا با توجه به تفکر خطرناک و غیر انسانی که در مسلحین سلفی-تکفیری و بدنه هوادارانشون حاکم هست تبدیل به دستاویزی برای حمله به فوعه و کفریا و قتل عام مردم بیگناه بشه.