درگیریهای سیاسی در عراق به اوج خود رسیده است / ورود طرفداران صدر به پارلمان عراق و اشغال آن

درگیری های سیاسی، حول اعتراضات به دولت و پارلمان عراق در یک هفته اخیر به اوج خود رسیده و امروز طرفداران مقتدی صدر وارد پارلمان شدن.
تاریخچه اعتراضات مردم برای مبارزه با فساد در عراق موضوعی چند ساله است. این اعتراضات پس از ماجرای خیانت بعضی مسئولان در جریان سقوط قسمت قابل توجهی از خاک عراق به دست داعش کاملا جدی و منسجم شد به طوری که حیدر العبادی طی سال اول درگیری ها، اقدام به جا به جایی هایی در ترکیب مسئولان کرد که البته این تغییرات به چشم جریانهای مختلف خوش نیومد.
اوج گیری تنش ها بین قوا و مسئولان عراقی از یک سال پیش به اینطرف و به خصوص در یک ماهه اخیر رخ داد و تغییرات گسترده در کابینه عبادی که چند هفته پیش رخ داد، باعث به درگیری فیزیکی کشیدن بسیاری از نشست ها شد.
در این بین مقتدی صدر به عنوان یکی از مهمترین رهبران جنبش اعتراض به فساد، امروز مصاحبه ای انجام داد و خواستار تشکیل کابینه ای به دور از مسائل حزبی شد و البته بر ادامه حضور مردم در خیابانها برای رسیدن به خواسته هاشون تاکید کرد.
پس از این سخنرانی بود که طرفداران صدر با ورود به منطقه سبز بغداد (محل ساختمانها حکومتی و دولتی) به پارلمان و بعضی ادارت حمله کرده و اونها رو اشغال کردن.
طی این اشغال مردم بعضی نماینده های پارلمان رو کتک زده و اقدام به تخریب اموال عمومی کردن تا حدی که در منطقه سبز حالت بحرانی اعلام شد و بعضی سفارت ها تخلیه و کارمندان به نقاط امن منتقل شدن. البته فرودگاه بین المللی بغداد هم برای اونچه جلوگیری از فرار مفسدین اعلام شد، تصرف و بسته شد.
.
بارها در انعکاس خبرهای مربوط به سیاست داخلی در عراق این رو عرض کردم که اگرچه برای جلوگیری از به فتنه کشیده شدن دوباره ی عراق، باید اصلاحاتی تحت عنوان مبارزه با مفسدین در راس کار قرار بگیره ولی باز هم این رو میگم که اگر این اصلاحات باعث تشدید درگیریهای داخلی بشه، همون بهتر که صورت نگیره.
خود ایران هم در زمان بنی صدر همین مشکل رو داشت (درگیری نظامی با دشمن خارجی در عین فساد داخلی) اما یک دست بودن جبهه معترض، باعث شد که از این تغییرات به سلامت عبور کنیم.
نکته دیگری هم که وجود داره، تندروی های بدون ترمز مقتدی صدر در جریان برآورده شدن هدف منطقی و مشروع کل عراقی هاست. پارلمان عراق به هر حال نماینده همین مردم هست، همونطور دولتی که نخست وزیر برآمده از مردم و پارلمان اون رو اداره میکنه. اینکه صدر انتظار داشته باشه که مبارزه با فساد در یکی از فسادخیز ترین شیوه های حکومتی، یک ماهه یا یک ساله و با یک تغییر به نتیجه برسه، طبیعتا امری محاله.
این نکته رو هم اضافه کنم که هنوز دلیل تصرف پارلمان توسط طرفداران صدر رو متوجه نشدم! طرفداران مقتدی صدر پس از اعتراض صدر به کابینه جدید و دولت، پارلمان رو اشغال کردن و خواستار انحلال کابینه شدند [در صورتی که خود پارلمان هم به کابینه جدید معترضه و حتی جلسه قبلی پارلمان که با حضور العبادی بود، به درگیری فیزیکی عبادی و بعضی نماینده ها کشید].