"ریشه ها در خاورمیانه" سلسله مقالات و مباحثی خواهد بود که به بررسی تاریخ خاورمیانه خواهد پرداخت .
👈 با توجه به حساسیت تحولات سوریه در این برهه تاریخی و زوایای عمدتا پنهان شده تاریخ این کشور، این مقاله به جریان شناسی تاریخ معاصر سوریه با محوریت تاثیر اخوان المسلمین خواهد پرداخت.
⭕️ اگر سوال دارید
چرا قوت گروه های جهادی-سلفی اکثرا متمرکز در استان ادلب و حومه شهر حلب هستند؟
دلیل سرکوب ها در زمان حافظ اسد که مسلحین روی آن بسیار مانور می دهند چه بود؟
چرا اکثریت اهل سنت سوریه به دولت نزدیک تر هستند تا به گروه های سلفی-جهادی؟
حتما مقاله زیر را بخوانید ...
#ریشه_ها_در_خاورمیانه
فایل PDF : از اینجا دانلود کنید
نیروهاى ضد ترور عراق بعد از اینکه محله القدس در شرق شهر موصل رو کنترل کردند، دیروز (یک شنبه) حملات خودشون رو به طرف محله الکرامه ادامه دادند تا اینکه توانستند محله الکرامه در همسایگى محله القدس رو هم کنترل کنند.
پیشروى ها به طرف "صناعه الکرامه" ادامه داره.
در همین محور جاده محله گوگجلى به انتصار توسط نیروهاى عراقى هم کنترل شد.
داعش چند روز پیش از همین طریق ٣ خودروى انتحارى رو وارد محله گوگجلى کرد که با این خودروها تعداد زیادى کشته و زخمى به جا گذاشت.
با تشدید درگیرى ها در محله هاى نیمه راست شهر موصل، نیروهاى عراقى ٤٠٠ نفر رو از این محله ها تخلیه و به اردوگاه خازر انتقال دادند.
طبق آمار غیر رسمى تعداد آواره ها از اولین روز شروع عملیات آزادسازى استان نینوى تا کنون به ١٤٥ هزار نفر رسیده است.
🔹 عوامل گرایش اخوان سوریه به خشونت
🔸 فعالیت های اخوان در ابتدا، بر مدار رادیکالیسم و انقلابیگری نبود و تنها در جنگ با اشغالگران صهیونیست در سال، 1948 هزاران فرد مسلح از اخوان مصر، سوریه و اردن راهی جبهه های نبرد شدند، اما نمیتوان الگو و برداشتی واحد دربارة فعالیت های اخوان المسلمین در کشورهای مختلف ارائه داد. اخوان المسلمین در مصر سعی کرد بقای خود را حفظ کند و حتی در برخی مقاطع در فعالیتهای پارلمانی مشارکت کرد. اخوان در اردن تا حد زیادی چهارچوب سیاسی نظام پادشاهی را پذیرفت و سعی کرد در قدرت شرکت کند، اما در سوریه، اخوان المسلمین رویکرد تقابلی داشت و با رویکرد انقلابی و تهاجمی و حتی درگیری نظامی با دولت، برای ایجاد حکومت اسلامی تلاش کرده است.
🔸 اعتدالگرایی و گرایش به سوی جامعه مدنی و مشارکت سیاسی مسالمت آمیز و دوری از خشونت و رویارویی مسلحانه نیز برای نخستین بار از سوی اسلامگرایان مصری گرفته شد و به سایر مناطق جهان عرب گسترش یافت، اما اخوان المسلمین سوریه موضع رادیکال تری داشت.
🔸 اخوان المسلمین سوریه پیش از کودتای 1963حزب بعث در طول دهه های 1940و 1950در هیئت سیاسی و پارلمانی سوریه فعالیت مسالمت آمیز داشت، اما پس از کودتای ،1963 اسلامگرایان سوری به تدریج به اقدامات جمعی خشونت بار روی آوردند. چند عامل مهم در سوق دادن اسلامگرایان به سمت خشونت و تبدیل اقدام جمعی مسالمت آمیز به خشونت بار تأثیرگذار بود:
1. سیاست های نیمه لائیک رژیم سیاسی جدید که مشروعیت خود را در تأکید بر ایدئولوژی سوسیالیسم عرب و تأکید بر جدایی میان دین و سیاست جستجو می کرد که برای اسلامگرایان قابل قبول نبود.
2. انحلال همه احزاب سیاسی از سوی بعثیها و پایان دادن به حیات پارلمانی در کشور؛
3. مخالفت با طرحهای وحدتگرایانه و پان عربیسم جمال عبدالناصر پس از 1958؛
4. گسترش سیاست سرکوب و فشار علیه نیروهای مخالف، به ویژه علیه اخوان المسلمین.
🔸 شکل اقدام جمعی اسلامگرایان سوری در پنج سال اولیه حکومت حافظ اسد، به دلایل زیر، چندان ویژگی خشونت گرایانه نداشت:
أ. تداوم فقدان اقتدار سازمانی و رهبری در جنبش اسلامی؛
ب. ب. سیاستهای وحدتگرایانه حافظ اسد برای تشکیل فدراسیون جماهیر عربی میان مصر، سوریه و لیبی که در مشارکت او در حمله به اسرائیل در اکتبر 1973 تجلی یافت؛
ج. بهبود نسبی اوضاع اقتصادی سوریه آن هم بهدلیل کمکهای سخاوتمندانه کشورهای نفتخیز عرب.
🔸 اما در فاصله سالهای 1976 تا 1982صحنه سیاسی سوریه شاهد گسترش اقدام جمعی خشونتبار اسلامگرایانه بود که ناشی از عوامل زیر بود:
1. مداخله نظامی 1975 سوریه در لبنان که به دنبال آن نیروهای گوناگون فلسطینی و لبنانی، دمشق را به اتخاذ وضع ضد فلسطینی و بیاعتنایی در قبال محاصره اردوگاه فلسطینی متهم کردند.
2. اتخاذ سیاست لائیک از سوی دولت بعث که در حذف اسلام به عنوان دین رسمی در قانون اساسی سوریه در 1976 تجلی یافت.
3. افزایش اقتدار سازمانی در رهبری اسلامگرایان با انتخاب عدنان سعدالدین به عنوان رهبر اخوان المسلمین در 1976 و تشکیل جبهه اسلامی سوریه بر اثر ائتلاف نیروهای مخالف اسلامی و چپ و ملی در 1980.
4. وخیم شدن اوضاع اقتصادی سوریه بر اثر گسترش هزینه های ناشی از حضور ارتش سوریه در لبنان، کاهش کمک های عربی به سوریه و به دنبال آن بسته شدن خطوط لوله نفت عراق به مدیترانه در 1970 که سالانه 136میلیون دلار به سوریه زیان وارد می کرد.
🔸 سطح خشونت اقدام جمعی اسلامی در سوریه از سال 1983 به بعد در طول دهه1990 رو به کاهش گذاشته و جنبش اسلامی سوریه در مقایسه با اواخر دهه1970 و اوایل دهه 1980 تضعیف شده است. دیدگاههای فعلی اخوان سوریه در قبال ایران و لبنان و فلسطین همانطور که بیان کردیم، دیدگاه های فعلی اخوان با گذشته بسیار تفاوت پیدا کرده است و اعتقاد به ایران و شیعه نیز از این قاعده مستثنی نیست. رهبر امروز اخوان سوریه معتقد است که ایران و لبنان به دولت سوریه کمک می کنند بنابراین با این دو کشور باید مخالفت کرد.
🔸 آقای شوقی حداد در مصاحبه خود میگوید: اسامه حمدان گفت که من حضور داشتم که یوسف قرضاوی بیان کرد: کشته شدن یک سومِ مردم سوریه برای حاکمیت یافتن دوسوم جایز است. بعد که به او اعتراض شد، در توجیه نظر خود گفت: یک سوم، شهید شود تا دوسوم به حکومت برسند. مراد قرضاوی از کشته شدن یک سوم، کشته شدن علویان و شیعیان سوریه بود و حاکمیت دوسوم، حاکمیت اهل سنّت بود. وی گفت: قرضاوی اگر از این فتوا دست برنمی دارد، لااقل بمب گذاری ها را محکوم کند، ولی از این کار هم خودداری کرد. آقای شوقی حداد در ادامه افزود: نزار نیوف، روزنامه نگار سوری، میگفت: فردی می گفت در ابتدا به اپوزیسیون سوریه متمایل بودم، ولی از زمانی که به چشم خود دیدم که یکی از عالمان اپوزیسیون به نام نزار نیف در سخنان خود در شهر درعا گفت: علویها کافرند و باید کشته شوند و زنهای آنها فاحشه هستند، خودم را از اینها جدا کردم. بعد از سخنان نزار نیوف مشاهده کردیم که در درعا از مردم همراه خواستند که به خانوادههای ارتشی های بشار حمله کنند. آقای شوقی حداد معتقد است که در مورد عقاید تکفیری، میان اخوان المسلمین سوریه و وهابیت تفاوتی وجود ندارد.
🔸 آقای محمدعلی مهتدی، کارشناس خاورمیانه و پژوهشگر ارشد مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه، در مصاحبهای گفته است: آقای برهان غلیون (آقای مهتدی معتقد است که برهان غلیون در رأس شورایی قرار دارد که در آن شورا اخوانی ها نیز حضور دارند و غلیون سخنگوی آن شوراست؛ پس دیدگاه اخوان با غلیون، در این مورد یکسان است) در گفتگوی خود با وال استریت ژورنال گفته بود که اگر ما (در جنگ با دولت سوریه) پیروز شویم، ارتباط با ایران و حزب الله و حماس را قطع می کنیم ...
🔹 نتیجه
🔸 به علت وجود برخی شرایط سیاسی و اجتماعی، اخوان المسلمین سوریه که کمتر از ده درصد از مردم سوریه را همراه خود دارد، به سمت خشونت روی آورده و نام آن را جهاد نامیده است. این گروه با کمک برخی از گروههای افراطی در سوریه به تقابل با حکومت بشار اسد و ستیز با شیعه پرداخته است؛ اگرچه از نظر فکری تفاوت چندانی با اخوان المسلمین مصر ندارد.
منبع: پایگاه تخصصی نقد وهابیت (نویسنده: محمدجواد نیکدل)
منبع: گروه خبری تحلیلی تحولات جهان اسلام (حمید رضا کریمی)
در تلگراف : اینجا
🔹 عقاید فعلی جنبش اخوان
🔸 اخوان سوریه تحت تأثیر اندیشه حسن البناء، حکومت را رکنی از ارکان اسلام میداند. حسن البناء میگفت: پیامبر حکومت را ستونی از ستونهای اسلام معرفی کرده است. از این رو موضوع حکومت در بخش عقاید و اصول عقاید و نه در فقهیات و فروع قرار دارد. هدف نهایی اخوان المسلمین مصر برپایی نظام اسلامی است تا در محیط اسلامی خالص، فرهنگ اسلام بهتمام معنا حاکم شود، نه اینکه دولتی به وجود آید که فقط نام اسلام را بر خود بگذارد. به زعم این گروه، منشأ قدرت در حکومت اسلامی مردم هستند و حاکم، این قدرت را از مردم می گیرد و علاوه بر این، اصل شورا نظارت مردم بر قانون را تأمین می کند. با وجود تأکید اخوان مصر بر تشکیل چنین حکومتی، این اندیشه در اخوان سوریه بسیار ضعیف است. به همین دلیل، اخوان سوریه تا سال1980 به دنبال تشکیل حکومت نبود، اما از سال 1980 که اخوان شکست خورد و پس از تشکیل "جبهه اسلامی سوریه" این جنبش به تشکیل حکومت تمایل پیدا کرد و در همین جهت، در سال 1982به طور گسترده دست به شورش زد و شهر حما را به کنترل خود درآورد.
اخوان سوریه در اصول و ارزشها و محتوای اسلامی معتقد است که اسلام با جوهرة توحیدی و ارزشهای عالی همراه با تسامح و تساهل، بهترین اصل برای جامعه سوریه تلقی می شود.
🔸 این گروه همچنین طرح خود را برای آینده سوریه بر اساس قرآن کریم، سنت و اهداف شریعت می داند. برخی اصول و محورهای اسلامی مهم مورد تأکید اخوانی ها عبارت اند از: اسلامی کردن نظام قضایی، حفظ حقوق زنان مطابق موازین شرعی، احیای سنت وقف، ایجاد نهادهای حمایتی مانند نهاد زکات، حرکت به سمت اقتصاد اسلامی از جمله ایجاد بانک و نهادهای سرمایه گذاری اسلامی، ایجاد روحیه جهاد و احیای ارزشهای اسلامی و مبارزه با فساد.
درخصوص تحزب هم باید گفت جماعت اخوان مصر نمونه ای کامل از حزبی انحصارطلب است که برای لغو احزاب و انحلال آنها و یکپارچه کردنشان در حزبی واحد تلاش می کرد، اما در سوریه تحول عملی جماعت از رویکرد انحصار طلب به رویکرد تکثرگرا در تشکیل "جبهه سوسیالیسم اسلامی" نمود یافت، حتی بعدها پا را فراتر گذاشت و این احتمال به وجود آمد که به نوعی حزب دموکراتیک اسلامی همچون احزاب دموکراتیک مسیح در اروپا و امریکای لاتین تبدیل شود.
🔸 مواضع این جبهه عبارت بود از: دفاع از نظام جمهوری در مقابل طرح سوریه بزرگ، مخالفت با طرح دفاع مشترک از خاورمیانه، اتخاذ سیاست بیطرفی مثبت، طرح اصلاحات بنیادین کشاورزی، همکاری اقتصادی و سیاسی با اتحاد جماهیر شوروی و طرح سوسیالیسم اسلامی به جای کمونیسم.
🔸 در مورد مشکل رابطه دین و حکومت، السباعی شخصاً ترجیح میداد ماده ای مبنی بر پذیرش دین اسلام به عنوان دین حکومت در پیشنویس قانون اساسی 1950 بگنجاند. وی در نهایت موضع خود را تعدیل و اعلام کرد که اسلام و شریعت اسلامی منبع اصلی قانونگذاری هستند. در نتیجه دو مکتب در اخوان سوریه شکل گرفت: یکی، مکتب سنتی لیبرالیسم که با ابزار سیاسی، پارلمانی و تبلیغات فعالیت میکرد و بهترین نماینده آن السباعی بود؛ دیگری، مکتب رادیکالیسم اعتراضی که به کودتا و اِعمال خشونت اعتقاد داشت. اخوان المسلمین سوریه بر تشکیل مجلس نمایندگان از راه انتخابات آزاد و صالح به منظور قانونگذاری و نظارت بر امور کشور تأکید میکند و تکثرگرایی و وجود احزاب سیاسی متعدد را می پذیرد.
🔸 همچنین در خصوص آزادی و حقوق سیاسی ـ اجتماعی شهروندان معتقد به آزادی اجتماعات و مشارکت در آن به استثنای مواردی است که به امنیت عمومی و گسترش خشونت کمک کند. با توجه به وجود اقلیتهایی مانند مسیحیان و علویان در جامعه سوریه و همچنین تجارب معطوف به رویکردهای مذهبی اخوانیها در گذشته که احتمال برداشت های رادیکالی از آن می رفت، اخوان المسلمین سعی می کند با تأکید بر آزادی مذهبی هرگونه دیدگاه منفی در خصوص این گروه و پیامدهای به قدرت رسیدن آن را کاهش دهد. در واقع، این نوع دیدگاه های اخوان المسلمین به خصوص در سوریه بیشتر به مشروعیت سازی برای این گروه و کاهش نگرانی های سایر گروه ها در خصوص پیامدهای به قدرت رسیدن آن معطوف است. بنابراین می تواند به عنوان دیدگاهی ابزاری مطرح شود، به خصوص که با مبانی تفکر سیاسی اسلامگرایانه اخوان المسلمین همخوانی چندانی ندارد. از مسائل و موضوعات اجتماعی دیگر، تأکید اخوان بر آزادی تشکیل سازمان های مردم نهاد، سندیکاها و کمیته های دفاع از حقوق بشر، تضمین حقوق زنان برای مشارکت سیاسی و به دست آوردن مناصب دولتی و محدود کردن حوزه فعالیت دستگاههای دولتی به حفظ امنیت داخلی و کیان دولت و ممنوعیت آنان در سرکوب جریانهای سیاسی است. اخوان علاوه بر تأکید بر سایر حقوق اجتماعی شهروندان مانند حمایتهای بهداشتی و درمانی و آموزشی، به مسائل و حقوق اقتصادی افراد جامعه نیز توجهی خاص دارد و به خصوص بر ایجاد اشتغال و معیشت تأکید میکند.
🔹 عقاید فعلی جنبش اخوان
🔸 اخوان سوریه تحت تأثیر اندیشه حسن البناء، حکومت را رکنی از ارکان اسلام میداند. حسن البناء میگفت: پیامبر حکومت را ستونی از ستونهای اسلام معرفی کرده است. از این رو موضوع حکومت در بخش عقاید و اصول عقاید و نه در فقهیات و فروع قرار دارد. هدف نهایی اخوان المسلمین مصر برپایی نظام اسلامی است تا در محیط اسلامی خالص، فرهنگ اسلام بهتمام معنا حاکم شود، نه اینکه دولتی به وجود آید که فقط نام اسلام را بر خود بگذارد. به زعم این گروه، منشأ قدرت در حکومت اسلامی مردم هستند و حاکم، این قدرت را از مردم می گیرد و علاوه بر این، اصل شورا نظارت مردم بر قانون را تأمین می کند. با وجود تأکید اخوان مصر بر تشکیل چنین حکومتی، این اندیشه در اخوان سوریه بسیار ضعیف است. به همین دلیل، اخوان سوریه تا سال1980 به دنبال تشکیل حکومت نبود، اما از سال 1980 که اخوان شکست خورد و پس از تشکیل "جبهه اسلامی سوریه" این جنبش به تشکیل حکومت تمایل پیدا کرد و در همین جهت، در سال 1982به طور گسترده دست به شورش زد و شهر حما را به کنترل خود درآورد.
اخوان سوریه در اصول و ارزشها و محتوای اسلامی معتقد است که اسلام با جوهرة توحیدی و ارزشهای عالی همراه با تسامح و تساهل، بهترین اصل برای جامعه سوریه تلقی می شود.
🔸 این گروه همچنین طرح خود را برای آینده سوریه بر اساس قرآن کریم، سنت و اهداف شریعت می داند. برخی اصول و محورهای اسلامی مهم مورد تأکید اخوانی ها عبارت اند از: اسلامی کردن نظام قضایی، حفظ حقوق زنان مطابق موازین شرعی، احیای سنت وقف، ایجاد نهادهای حمایتی مانند نهاد زکات، حرکت به سمت اقتصاد اسلامی از جمله ایجاد بانک و نهادهای سرمایه گذاری اسلامی، ایجاد روحیه جهاد و احیای ارزشهای اسلامی و مبارزه با فساد.
درخصوص تحزب هم باید گفت جماعت اخوان مصر نمونه ای کامل از حزبی انحصارطلب است که برای لغو احزاب و انحلال آنها و یکپارچه کردنشان در حزبی واحد تلاش می کرد، اما در سوریه تحول عملی جماعت از رویکرد انحصار طلب به رویکرد تکثرگرا در تشکیل "جبهه سوسیالیسم اسلامی" نمود یافت، حتی بعدها پا را فراتر گذاشت و این احتمال به وجود آمد که به نوعی حزب دموکراتیک اسلامی همچون احزاب دموکراتیک مسیح در اروپا و امریکای لاتین تبدیل شود.
🔸 مواضع این جبهه عبارت بود از: دفاع از نظام جمهوری در مقابل طرح سوریه بزرگ، مخالفت با طرح دفاع مشترک از خاورمیانه، اتخاذ سیاست بیطرفی مثبت، طرح اصلاحات بنیادین کشاورزی، همکاری اقتصادی و سیاسی با اتحاد جماهیر شوروی و طرح سوسیالیسم اسلامی به جای کمونیسم.
🔸 در مورد مشکل رابطه دین و حکومت، السباعی شخصاً ترجیح میداد ماده ای مبنی بر پذیرش دین اسلام به عنوان دین حکومت در پیشنویس قانون اساسی 1950 بگنجاند. وی در نهایت موضع خود را تعدیل و اعلام کرد که اسلام و شریعت اسلامی منبع اصلی قانونگذاری هستند. در نتیجه دو مکتب در اخوان سوریه شکل گرفت: یکی، مکتب سنتی لیبرالیسم که با ابزار سیاسی، پارلمانی و تبلیغات فعالیت میکرد و بهترین نماینده آن السباعی بود؛ دیگری، مکتب رادیکالیسم اعتراضی که به کودتا و اِعمال خشونت اعتقاد داشت. اخوان المسلمین سوریه بر تشکیل مجلس نمایندگان از راه انتخابات آزاد و صالح به منظور قانونگذاری و نظارت بر امور کشور تأکید میکند و تکثرگرایی و وجود احزاب سیاسی متعدد را می پذیرد.
🔸 همچنین در خصوص آزادی و حقوق سیاسی ـ اجتماعی شهروندان معتقد به آزادی اجتماعات و مشارکت در آن به استثنای مواردی است که به امنیت عمومی و گسترش خشونت کمک کند. با توجه به وجود اقلیتهایی مانند مسیحیان و علویان در جامعه سوریه و همچنین تجارب معطوف به رویکردهای مذهبی اخوانیها در گذشته که احتمال برداشت های رادیکالی از آن می رفت، اخوان المسلمین سعی می کند با تأکید بر آزادی مذهبی هرگونه دیدگاه منفی در خصوص این گروه و پیامدهای به قدرت رسیدن آن را کاهش دهد. در واقع، این نوع دیدگاه های اخوان المسلمین به خصوص در سوریه بیشتر به مشروعیت سازی برای این گروه و کاهش نگرانی های سایر گروه ها در خصوص پیامدهای به قدرت رسیدن آن معطوف است. بنابراین می تواند به عنوان دیدگاهی ابزاری مطرح شود، به خصوص که با مبانی تفکر سیاسی اسلامگرایانه اخوان المسلمین همخوانی چندانی ندارد. از مسائل و موضوعات اجتماعی دیگر، تأکید اخوان بر آزادی تشکیل سازمان های مردم نهاد، سندیکاها و کمیته های دفاع از حقوق بشر، تضمین حقوق زنان برای مشارکت سیاسی و به دست آوردن مناصب دولتی و محدود کردن حوزه فعالیت دستگاههای دولتی به حفظ امنیت داخلی و کیان دولت و ممنوعیت آنان در سرکوب جریانهای سیاسی است. اخوان علاوه بر تأکید بر سایر حقوق اجتماعی شهروندان مانند حمایتهای بهداشتی و درمانی و آموزشی، به مسائل و حقوق اقتصادی افراد جامعه نیز توجهی خاص دارد و به خصوص بر ایجاد اشتغال و معیشت تأکید میکند.
🔸 در دهه های چهل و پنجاه اخوان المسلمین سوریه نقش بسیار فعالی در سیاست داخلی ایفا کرد و با حزب کمونیست و حزب بعث به رقابت پرداخت. مصطفی السباعی در اواخر سال 1949 جبهه سوسیالیستی اسلامی را برای مقابله با تلاش حزب خلق که خواستار وحدت سوریه با عراق بود، تأسیس کرد. جنبش اخوان المسلمین هشت سال بعد با وحدت سوریه با مصر نیز در چهارچوب جمهوری عربی متحده مخالفت کرد. این وحدت، رهبران را به این ضرورت رساند که درسیاست فعالتر باشند.
🔸 پس از مرگ مصطفی السباعی، عصام رضا العطار در سال 1964 رهبری اخوان سوریه را بر عهده گرفت و به اصطلاح مراقب عام این گروه شد. بارزترین ویژگی جنبش اخوان سوریه، مخالفت همیشگی با دولت این کشور بوده است.
🔹 انشعاب در اخوان المسلمین سوریه
🔸 برخی از اعضای جنبش معتقد بودند که ارشاد مردم و دولت، نتیجه ای در پی ندارد. بنابراین راه جهاد علیه دولت را برگزیدند و به طور رسمی راه خود را از گروه میانه روی اخوان المسلمین سوریه جدا کردند. این انشعاب پس از مرگ سباعی و در زمان رهبری عصام العطار صورت گرفت.
🔸 عطار به دلیل مخالفت با جهاد و اقدام مسلحانه علیه رژیم از سایر رهبران جدا شد. عطار به عنوان فردی که به شدت به اصلاح معتقد بود، نمی توانست خشونت انقلابی را بپذیرد. از این روی وی از محل تبعید خود در آلمان از حافظ اسد به دلیل میانه روی ایدئولوژی حمایت کرد و این موجب انشعاب در اخوان سوریه شد. امین یاغان (یکن یا یاکان) که از اندیشه های مروان حدید پیروی می کرد، با این تصمیم به مقابله پرداخت؛ زیرا وی معتقد بود که از راههای نظامی باید به مقابله با دولت پرداخت. گروهی از اهالی شمال سوریه، از یاغان حمایت کردند و مخالف سیاستهای عطار شدند. این گروه موسوم به گروه شمالی اخوان اند. در مقابل گروهی به طرفداری از عطار پرداختند و به گروه میانه روی دمشق موسوم شدند. گروه شمال در اوایل دهة هفتاد اقدامات خرابکارانه و تروریستی خود را شدت بخشید؛ به طوریکه این اقدامات در بهار 1979 به آستانه جنگ داخلی در شهرهای شمالی و مرکزی رسید.
🔸 پس از فروکش کردن شورش، رهبران گروههای مختلف اخوان المسلمین ، جبهه اسلامی یا ملی را در سوریه به وجود آوردند. در سال 1980 این جبهه شیخ محمد ابونصر البیانونی را به دبیرکلی انتخاب کرد. او پس از گذشت یک ماه، طی بیانیه هایی خواستار ساقط کردن نظام سوریه و تبدیل آن به نظامی دموکراتیک و آزادیبخش مبتنی بر مبانی اسلام شد. در بین سالهای 1981 و 1982 فعالیت نیروهای امنیتی بر ضد جبهه اسلامی در شهرها و روستاهای شمال و مرکز سوریه ادامه یافت. سال ،1982زمانی که دامنه شورش گسترده تر شد و به شهر حما رسید، نیروهای افراطی جبهه وارد نبرد شدند و به مدت سه هفته در مقابل ارتش سوریه مقاومت کردند، اما نتوانستند در مقابل حملات توپخانه ای و هوایی ارتش مقاومت کنند و در نتیجه شهر سقوط کرد. علیرغم شدت مبارزه و درخواستهای رهبران جبهه اسلامی قیام حما باعث درگرفتن یک قیام عمومی سراسری در سوریه نشد پس از فروکش کردن شورش، رهبر در تبعید جبهه اسلامی؛ (یعنی عصام العطار) به مخالفان لیبرال و سوسیالیست پیوست تا ائتلافی ملی را برای آزادی سوریه تشکیل دهند. عدنان عقله مسئول، پیشگامان مبارزه که برای تداوم جهاد بر ضد نظام قسم خورده بود، از این اقدام انتقاد کرد. در پاسخ به این انتقاد رهبران جبهه اسلامی او را کنار گذاشتند و سعید حوی را به فرماندهی تشکیلات نظامی تعیین کردند. در سال 1985 عدنان عقله پس از اعلام عفو عمومی که به هرگونه فعالیت سیاسی مهمی از سوی جنبش اخوان المسلمین سوریه پایان داد، تسلیم مقامات حکومتی شد. از این به بعد رهبری اخوان شمال را امین یاغان، عدنان سعید، شیخ عبدالفتاح ابوغده، سعید حوی و عدنان سعدالدین بر عهده داشتند.
🔹 پراکندگی جغرافیایی
🔸 اخوان المسلمین سوریه در شهر حلب، حمص و دمشق حضور دارند و مهمترین مرکز آنان، شهر حلب است. کمتر از سی درصد جمعیت سوریه را اقلیتهای مختلف مسیحی، علوی، شیعی و دروزی تشکیل میدهند و بیش از هفتاد درصد مردم این کشور از اهل سنّت هستند و از این میان اخوانیها، شاید بیشتر از ده درصد از جمعیت اهل سنّت را تشکیل نمیدهند. به تعبیر دیگر، شاید جمعیت اخوانیها چیزی حدود چهار تا هشت درصد کل جمعیت سوریه باشند.
🔹 بزرگان و رهبران اخوان المسلمین در سوریه
🔸 مراقبین عام اخوان سوریه در طول پنجاه سال گذشته به ترتیب ذیل می باشند:
• مصطفی السباعی (1945ـ 1964) اولین مراقب عام اخوان المسلمین سوریه و لبنان.
• عصّام رضا العطار (1964ـ 1973)
• عبقدالفتاح أبوغده (1973ـ 1975)
• عدقنان سعدالدین (1975ـ 1981)
• حسن هویدی (1981ـ 1985)
• منیر الغضبان (1985)
• محمد دیب الجاجی (1985)
• عبدالفتاح ابوغده (1986ـ 1991)
• حسن هویدی (1991ـ1996)
• علی صدرالدین البیانونی (1996ـ2010)
• محمد ریاض شقفه (2010)
"ریشه ها در خاورمیانه" سلسله مقالات و مباحثی خواهد بود که به بررسی تاریخ خاورمیانه خواهد پرداخت؛ باشد که ان شاءالله در مدار تکرار اشتباهات تاریخی به ورطه سقوط نیفتیم.
🔹جریان شناسی اخوان المسلمین سوریه
♦️ با توجه به حساسیت تحولات سوریه در این برهه تاریخی و زوایای عمدا پنهان شده تاریخ این کشور، این مقاله به جریان شناسی تاریخ معاصر سوریه با محوریت تاثیر اخوان المسلمین خواهد پرداخت.
♦️ اگر سوال دارید
چرا قوت گروه های جهادی-سلفی اکثرا متمرکز در استان ادلب و حومه شهر حلب هستند؟
دلیل سرکوب ها در زمان حافظ اسد که مسلحین روی آن بسیار مانور می دهند چه بود؟
چرا اکثریت اهل سنت سوریه به دولت نزدیک تر هستند تا به گروه های سلفی-جهادی؟
حتما مقاله زیر را بخوانید ...
خلاصه:
🔹 هدف از تاسیس اخوان المسلمین سوریه در سال 1935 توسط مصطفی السباعی مقابله با اشغال فرانسه بود.
🔹 پس از استقلال سوریه و قدرت گرفتن حزب بعث، مبارزه با این حزب در راس اهداف اخوان المسلمین قرار گرفت.
🔹 پس از مرگ مصطفی السباعی، عصام رضا العطار در سال رهبری اخوان سوریه را بر عهده گرفت. بارزترین ویژگی جنبش اخوان سوریه، مخالفت همیشگی با دولت این کشور بوده است.
🔹 برخی از اعضای جنبش معتقد بودند که ارشاد مردم و دولت، نتیجهای در پی ندارد. بنابراین راه جهاد علیه دولت را برگزیدند. عطار به دلیل مخالفت با جهاد و اقدام مسلحانه علیه رژیم از سایر رهبران جدا شد.
🔹 امین یاغان معتقد بود که از راه های نظامی باید به مقابله با دولت پرداخت. گروهی از اهالی شمال سوریه، از یاغان حمایت کردند و مخالف سیاست های عطار شدند. در مقابل گروهی به طرفداری از عطار پرداختند و به گروه میانه روی دمشق موسوم شدند. گروه شمال در اوایل دهة هفتاد اقدامات تروریستی خود را شدت بخشید؛ به طوریکه این اقدامات در بهار 1979 به آستانه جنگ داخلی در شهرهای شمالی و مرکزی رسید.
🔹 در سال 1980 این اخوان شیخ محمد ابونصر البیانونی را به دبیرکلی انتخاب کرد. او پس از گذشت یک ماه، طی بیانیهایی خواستار ساقط کردن نظام سوریه و تبدیل آن به نظامی دموکراتیک و آزادیبخش مبتنی بر مبانی اسلام شد.
🔹 در سال 1980 پروژه ترور حافظ اسد شکست خورد که طبیعتا به اخوانی ها منتسب شد، در جواب این ترور رفعت اسد برادر حافظ، حداقل 500 زندانی اخوانی در زندان تدمر را اعدام کرد. بعد از آن و در سال 1982 زمانی که نیروهای مسلح اخوان به شهر حما وارد شدند، سه هفته در مقابل ارتش سوریه مقاومت کردند، اما مقاومت نیروهای اخوان در هم شکست، طی این درگیری و انتقام گیریهای پس از آن حداقل 15 هزار نفر کشته شدند.
🔹 اخوان المسلمین سوریه در شهر حلب، حمص و دمشق حضور دارند و مهمترین مرکز آنان، شهر حلب است. کمتر از سی درصد جمعیت سوریه را اقلیتهای مختلف مسیحی، علوی، شیعی و دروزی تشکیل میدهند و بیش از هفتاد درصد مردم این کشور از اهل سنّت هستند و از این میان اخوانیها، شاید بیشتر از ده درصد از جمعیت اهل سنّت را تشکیل نمی دهند. به تعبیر دیگر، شاید جمعیت اخوانیها چیزی حدود چهار تا هشت درصد کل جمعیت
سرباز روس با آرم حزب الله لبنان روی بازو؛
سرباز آمریکایی با آرم ی پ ژ روی بازو؛
سرباز سابق ناتو (تصویر سوم اسرافیل ییلماز تبعه هلند ترک تبار) با آرم داعش روی بازو؛
شب گذشته دو تروریست با پوشش بابا نوئل وارد یک کلوپ شبانه شدند و در اقدامی تروریستی افراد داخل کلوپ شبانه رینا را به گلوله بستند.
طبق آخرین آمار در این حمله 40 کشته و 73 زخمی گزارش شده است.
هنوز هویت مهاجمان و انگیزه آنان از حمله به این کلوپ مشخص نشده است .
در حالی که آتش بس در بیشتر مناطق سوریه جاریست اما منطقه وادی بردی و غوطه شرقی دمشق شاهد درگیریهای پراکنده بین ارتش سوریه و مسلحین تکفیری میباشد.
از شب گذشته تاکنون حدود ۱۳۰۰ نفر از اهالی وادی بردی به سمت مناطق ارتش فرار کرده اند . این خروج در حالی صورت گرفت که مسلحین حاضر در وادی بردی از گفتگوها و تصفیه پیشنهاد شده خودداری کرده اند .
💢در روز دوم این مرحله نیروهاى عراقى در نیمه راست شهر موصل در محور هاى شمالى، شرقى و جنوب شرقى این شهر دست به حمله زدند.
💢از شب گذشته تا صبح امروز(جمعه) به گفته منابع میدانى، ١٥٠ خانواده از محله هاى القدس و کرامه به دلیل درگیرى هاى شدید در این منطقه خارج شدند و به طرف محله گوگجلى حرکت کردند.
💢در این محور ارتش و نیروهاى ضد ترور بعد از درگیرى هاى شدیدى که در محله القدس داشتند توانستند این محله رو به طور کامل کنترل کنند و دو خودروى انتحارى داعش رو در محله انتصار منهدم کنند.
💢درگیرى ها بعد از کنترل کردن محله القدس به طرف محله کرامه ادامه دارد.
به گفته منابع میدانى بیشتر مردمى که محله القدس رو ترک کرده بودند بعد از کنترل کردن این محله توسط نیروهاى عراقى به این محله برگشتند.
💢در محور شمالى شهر موصل ارتش عراق بعد از درگیرى هایى که در منطقه ساده و طویله با مسلحین داعش داشت این دو منطقه رو توانست کنترل کند.
💢در محور جنوب شرقى شهر موصل هم درگیرى ها در محله هاى جدید الفتى، سلام و اطراف ادامه دارد.
در روزهای اخیر و همزمان با درگیریهای منطقه وادی بردی در شمال غرب دمشق ؛ محور حزرما و شرقی غوطه نیز شاهد شدید ترین درگیریها بود .
ارتش سوریه به کمک نیروهای مقاومت تلاش میکند تا با حرکت از جناحین حزرما و نشابیه مسلحین را تحت فشار قرار داده و موفق به آزادسازی این مناطق شود .
آزادسازی این مناطق گام مهمی در جهت خط دهی به آینده نبرد در غوطه شرقی دمشق محسوب میشود.
تل فرزات و انبار مهمات در شمال حزرما از نقاط کلیدی محسوب میشوند و آزادی آنها باعث آزادی نشابیه و حزرما خواهد شد؛ در حال حاضر درگیریهای در مزارع حزرما و اطراف تل فرزات ادامه دارد.
نقشه با کیفیت : http://www.mediafire.com/convkey/0a4a/jp1xgh19sb8b3l6zg.jpg
به رغم کشته شدن سفیر مسکو در انکارا، دو ملت در برنامه هاس صلح خود برای سوریه در کنار هم می مانند.
یک سال قبل، به دنبال هدف قرار گرفتن هواپیمای نظامی روسیه در سوریه توسط ترکیه در نوامبر 2015، کشته شدن سفیر روسیه در انکارا توسط یک مامور اسبق پلیس، می توانست باعث قطع رابطه ترکیه-روسیه شود.
اما بعد از مراسم خاکسپاری "اندرو کارلو"، (سفیر کشته شده در ترکیه)، هیچ اقدام سیاسی و دیپلماتیکی از طرف روسیه مشاهده نشد. در عوض دو کشور به یکدیگر نزدیک تر شده و ترکیه بیشتر و بیشتر از غرب فاصله می گیرد.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، برای اولین بار اعلام کرد که قاتل یکی از طرفداران "فتح الله گولن" بوده است. وی به امریکا تبعید شده و گفته می شود که سردسته کودتای نظامی نافرجام ماه جولای بوده است. طرفداران وی اعلام کرده اند که ممکن است CIA در قتل کارلوو دخیل بوده باشد.
روسیه 18 مامور تحقیق به ترکیه فرستاده است، اما زمانی که وزیر امور خارجه ترکیه برای جلسه ای از پیش تعیین شده با همتای روسی خود وارد این کشور شد، مسکو تسلیت وی را پذیرفت.
دلیل خویشتن داری روسیه ساده است. بعد از سقوط حلب ، درست وسط یک بازی قدرت، و مرگ از پیش برنامه ریزی شده و غم انگیز دیپلمات روس، پوتین را از مسیر انتخاب شده اش باز نخواهد داشت.
امریکایی ها از منزوی شدن جهادیست ها به عنوان نیروهای موثر مخالف اسد در سوریه ناراحت هستند و این به مثابه شکست انها در عرصه نبرد سوریه است. پوتین به همراه ایران و ترکیه برنامه ریزی می کند تا نقشه راه صلح خود را در سوریه اماده کند. پوتین می خواهد از پیروزی نظامی خود با یک پیروزی دیپلماتیک بهره برداری کند. جلسه سه شنبه بین وزرای امور خارجه ایران، ترکیه و روسیه، با بیانیه اعجاب اور مسکو، قدم اول برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه از نظر روسیه است.
در این زمان، کشورهای حوزه خلیج فارس، اروپا و امریکا در این فرایند نادیده گرفته شده اند. حتی مسکو اعلام کرد که: " در حال حاضر ، هر سطحی از گفتگو با امریکا متوقف شده است. ما با یکدیگر ارتباط برقرار نمی کنیم، و اگر هم ارتباطی برقرار شود در سطح بسیار پایینی خواهد بود".
اما ممکن است برای پوتین دستیابی به موفقت دیپلماتیک پیچیده تر و سخت تر از پیروزی در میدان نبرد باشد. از همه این موارد گذشته، وی به کمک ترکیه-وفادارترین حامی مخالفان سوریه در طول 5 سال گذشته- متکی است. گذشته از همکاری های موجود، بهترین توافقی که پوتین می تواند به اردوغان پیشنها کند این است که کردها در جنوب مرز ترکیه با هیچ نوع توافقی با یکدیگر متحد نخواهند شد. تنفر از استقلال کردها ، حتی بیش تر از تنفر از گولان، هواداران اردوغان را با یکدیگر متحد می کند.
مترجم: محمد رجبعلی
اما خود ترکیه نیز از درون منشعب و چند دسته شده است. بسیاری از طرفداران اردوغان در کنار وی هستند که بعد از سالها بی اعتنایی و عدم قدر دانی وسپاس از پناه دادن به میلیون ها پناهنده سوری، خواهان قطع ارتباط با اتحادیه اروپا هستند. دیگران نیز می گویند که اروپا تنها راه تجدید و نوگرایی اقتصاد است.
داوود اغلو در مسکو اعلام کرد که اتش بس در سوریه نباید دولت اسلامی و جبه فتح شام (جبه النصره) را شامل شود ، اما باید شامل حزب الله لبنان که برای دولت سوریه می جنگد باشد. لاوروف اعلام کرد که حزب الله همچون روسیه به دعوت دولت سوریه در این کشور حضور دارد.
از زمانی که حمایت نظامی تهران و حملات هوایی روسیه به خفت و خواری حلب و سقوط ان منجر شد ، احساسات ضد ایرانی در گروه اردوغان به اوج خود رسیده است.
پوتین اعلام کرده است که اقدام اولیه وی ، تکمیل فرایند صلح موجود سازمان ملل است اما احتمالا خود پوتین هم از استراتژی خود مطمئن نیست. اما حرکت پوتین باعث ایجاد نگرانی و نارضایتی در سازمان ملل شده است، "استفا دی میستروا" فرستاده ویژه سازمان ملل در سوریه اعلام کرد که وی مذاکرات صلح را در 8 فوریه در ژنو برگزار خواهد کرد.
تا کنون، دولت سوریه با اعتراض به تشکیل هیئت های نمایندگی مخالفین، نقش کرد های سوریه و ایا نیاز است که دولت سوریه قبول کند که در اینده در طول فرایند انتقال قدرت بشار اسد از قدرت کنار برود یا خیر ، جلوی پیش رفت مذاکرات صلح سازمان ملل را گرفته است.
برنامه رقابتی صلح روسیه ممکن است در استانه، پایتخت قزاقزستان برگزار شود. این شهر فوق مدرن و عجیب غریب محاصره شده با بزرگترین استپ دنیا، محل تصادفی برگزاری مذاکرات نیست چون سعی در عادی سازی روابط بین ترکیه و روسیه ، نزدیک ترین متحدان خود داشته است.
این شهر میزبان گروه های مخالف سوری در می 2015 بوده است و تلاش های میانجی گرایانه دیگری نیز همچون مذاکرات ایران و 5+1 را ناظر بوده است.
در می 2015 گفت و گو های سوری توسط "راندا کاسیس"، سرپرست ائتلاف سوریهای سکولار و دموکرات اغاز شد.
بسیاری از گروه های شورشی "کاسیس" را به عنوان یک مخالف ضعیف که محبوبیت عمومی کمی دارد، می شناسند ، اما کاسیس به تازگی با پسر دونالد ترامپ در پاریس ملاقات کرد، که حاکی از روند رو به رشد سرنوشت سیاسی وی است. با این وجود، هر گونه تلاشی در جهت تشکیل دوباره این گفت و گو ها بدون اعضای کلیدی مخالفین، همانند انهایی که در کمیته مذاکرات ریاض شرکت کردند، این تلاش ها و گفتگو ها را بی اعتبار خواهد ساخت.
از یک جهت پوتین می تواند بیشتر نقش خود را بعنوان یک اخلالگر ( یک چیزی شبیه به مفهوم کارشکنی در یک روند ) در صحنه سوریه در نظر بگیرد تا بعنوان یک عامل میانجی و واسط میان گروه های درگیر و این راه حل آُسان تری برای پوتین بشمار می آید.
مترجم: محمد رجبعلی
فرماندهی کل نیروهای مسلح ارتش سوریه طی بیانیه ای که در روز 9 دیماه (29 دسامبر) منتشر شد از آتش بسی همه جانبه در تمامی اراضی سوریه سخن گفت.
در متن این بیانیه آمده است : " پس از پیروزیهایی که ارتش سوریه طی عملیات های مختلف بدست آورد، فرماندهی کل ارتش و نیروهای مسلح آتش بسی شامل توقف عملیات های جنگی در تمام مناطق سوریه از ساعت صفر 30 دسامبر (10دیماه) اعلام میکند.
این آتش بس شامل داعش و جبهه النصره و گروه های وابسته به آن نمیشود.
این حرکت در راستای فراهم کردن زمینه های حل سیاسی بحران سوریه میباشد . "
بر اساس تجربه و شواهد چند سال اخیر باید بگوییم که آتش بس اعلام شده بسیار شکننده است و تمام طرفین به این واقعیت آگاه و معترف اند . از این جهت آینده خوبی برای آتش بس اعلامی متصور نمیباشد.
چرا که بسیاری از گروه های به اصطلاح میانه رو پیوند عمیقی با جبهه النصره و دیگر گروه های تروریستی دارند و به واقع جدا کردن و تمیز دادن آنها از یکدیگر امری دشوار و تقریبا ناممکن است و خود این گروه ها نیز تمایلی برای جدایی از جبهه النصره ندارند.
این موضوع یک طرف ماجراست اما چیزی که به سختی و پیچیدگی بیشتر این مسئله افزوده است؛ چند دسته بودن مسلحین در پهنای سوریه از لحاظ جغرافیایی میباشد.
در حال حاضر باید مسلحین سوریه را بر اساس جغرافیای این کشور به سه بخش مسلحین شمالی ، جنوبی و میانه تعریف کرد.
هر یک از این بخش ها تقریبا سیاست منحصر به خود را دارند و اتخاذ یک تصمیم واحد برای همه ی آنها دشوار است .بعنوان مثال در شمال حلب خبری از جبهه النصره نیست و زمام امور بیشتر در اختیار میلیشیای تحت فرمان ترکیه است؛ در میانه قدرت اصلی از آن جبهه النصره است و سایر گروه ها زیر سایه سنگین این گروه و شاخه های وابسته به آن هستند و در جنوب نیز بدلیل اتخاذ سیاست های کلان توسط اردن و اسراییل وضعیتی نا مشخص و گاها خنثی حاکم است .
البته نقش مهم ترکیه را در این میان نباید نادید گرفت.
واقعیت این است که پس از شکست ترکیه در شهر حلب این قرار و آتش بس بر ترکیه تحمیل شد و آنها را مجبور به عقب نشینی از مواضع جسورانه و گستاخانه خود کرد . این امر را میتوان از اظهار نظرهای مسئولین ترکی در نشست سه جانبه ایران-روسیه-ترکیه در مسکو به خوبی لمس و مشاهده کرد؛جایی که ترک ها با کمال تعجب در چرخشی 180 درجه به اتخاذ مواضعی کاملا بر خلاف گذشته پرداختند طوری که گویا ترکیه از ابتدا جزئی از محور سوریه-روسیه-ایران بوده است ...
جدای از این مسائل آنچه که به نظر نگارنده مهم است، تاثیر و خط دهی ترکیه به زیردستان خود در گروه های مهمی همچون احرارالشام و گروه های وابسته میباشد . پس از اعلام طرح آتش بس لیستی منتشر شد که در آن گروه هایی مانند احرار الشام، فیلق الشام، جیش الاسلام، ثوار الشام و ... جزئی از موافقان این طرح و آتش بس اند و این خود میتواند کورسوی امیدی در جهت برقراری آتش بس باشد .
بنابراین باید فرصت را غنیمت شمرد و زمین بازی ترکیه را عوض کرد؛ کاری که روسیه با سیاست سیال خود به دنبال آن است و به خوبی اجرا میکند. در واقع روسیه برای رسیدن به اهداف خود در سوریه از تمام پتانسیل های موجود و از تمام طرفین استفاده میکند و این نکته ای ست که در تعامل با روسیه هم باید آموخت و هم مراقب بود .
صبح امروز پنج شنبه، مرحله دوم عملیات آزادسازى استان نینوى شروع شد و نیروهاى امنیتى عراق در بخش شرقى شهر موصل حمله خودشون رو از سر گرفتند.
در این حمله که از ساعت ٤ صبح به وقت محله اى شروع شد، نیروهاى امنیتى عراق حمله خودشون رو به محله القدس در شرق شهر موصل شروع کردند که خبرها حکایت داره این نیروها وارد این محله شدند.
همچنین از صحنههای نبرد خبر میرسه که نیروهای عراقی به سمت محلههای راهبردی انتصار، صناعیه و السلام در حال پیشروی هستند.
عملیات آزادسازى استان نینوى براى خارج کردن مسلحین داعش از این استان در تاریخ ١٧/١٠/٢٠١٦ به فرمان العبادى نخست وزیر عراق شروع شد.
آمار آواره ها به ١٤٠ هزار نفر رسید.
نگاهی تیتر وار به برخی ادعاهای رسانه های غربی و موثق بودن آن:
- تا چند ماه قبل جمعیت شرق حلب در رسانه های غربی بین ۳۲۰ تا ۴۰۰ هزار نفر عنوان می شد. سازمان ملل از ۲۷۵ هزار نفر جمعیت غیرنظامی در شرق حلب صحبت می کرد.
واقعیت:
پس از آزادسازی و با آمارگیری میدانی مشخص شد تنها حدود ۱۲۰ هزار غیرنظامی در شرق حلب زندگی می کردند.
- در روزهای آخر عملیات نظامی که مسلحین در حال عقب نشینی های پیاپی بودند و حلقه محاصره تنگ تر می شد، برخی رسانه های نزدیک به مسلحین ادعا کردند زنان مسلحین به دلیل ترس از تجاوز نیروهای ارتش سوریه و شبه نظامیان شیعه دست به خودکشی زده اند.ادعای دروغینی که خیلی زود در بسیاری رسانه های غربی پخش و چند نفر از روزنامه نگاران و تحلیلگران غربی هوادار مسلحین سوری مانند چارلز لیستر، مایکل وایز، روپکه و ... سریعا آن را به عنوان خبر قطعی علم کردند. الجزیره اولین رسانه تصویری بود که این خبر را منتشر کرد.
واقعیت:
چنین چیزی در عمل اتفاق نیفتاد و خود رسانه های مسلحین هم دیگر پیگیری نکردند.
- پس از آزادسازی حلب چند رسانه کم نام و نشان مسلحین ادعا کردند ارتش سوریه ۸۲ نفر از غیرنظامیان شامل زنان و کودکان را درون خانه هایشان قتل عام کرده است. طبق معمول الجزیره اولین رسانه تصویری بود که این خبر را منتشر کرد. حتی نماینده سازمان ملل بدون اشاره به منبع و بررسی صحت همین خبر را در بیانیه اش تکرار کرد.
واقعیت:
مخالفین کوچکترین مدرک و سندی در این باره منتشر نکردند به جز چند عکس اینترنتی که قدیمی و جعلی بودن همگی سریع مشخص شد. کلاه سفیدها که برای بیرون آوردن کودکان مجروح از زیر آوار همیشه در صحنه حاضر بودند حتی به اندازه کشتار ادعایی جب القبه زمان نداشتند که برای این کشتاری که از دید سازمان ملل اهمیت زیادی داشت صحنه سازی کنند.از نظر منطقی هم چنین سوالی مطرح نشد چگونه ارتش سوریه که بیش از ۱۰۰ هزار نفر از مردم را از مناطق تحت کنترل مسلحین خارج و به آنها رسیدگی کرده و اجازه داده خطرناکترین مسلحین در امنیت و سلامت با اتوبوس های سبز از حلب خارج شوند، به چه دلیل باید این تعداد از افراد غیرنظامی را به قتل برساند؟!
بر عکس در روزهای اخیر اجساد ۲۱ نفر از شهروندان شرق حلب شامل ۵ زن و ۴ کودک در گوری دسته جمعی در محله السکری پیدا شد در حالیکه قبل از مرگ تحت شکنجه و آزار قرار گرفته بودند. تصاویر و گزارش این جنایت هولناک توسط تلویزیون سوریه و دیگر رسانه های سوری و خارجی ضبط شد، اما کوچکترین نگرانی برای سازمان ملل در مورد این قتل عام واقعی پدید نیامد.
حتی سازمان ملل تا این لحظه تیم تحقیق و بررسی در مورد این مساله ارسال نکرده است.
همچنین اعدام دسته جمعی بیش از ۱۰۰ سرباز اسیر ارتش سوریه به دست مسلحین قبل از ترک حلب هیچ واکنشی از سازمان ملل و سازمانهای حقوق بشری مانند دیده بان حقوق بشر (که موضع رسمی آن در جنگ سوریه دفاع از تروریستها و تحریک غرب به دخالت نظامی در سوریه در پوشش دفاع از غیرنظامیان بود) در پی نداشت.
نکته ای که در پایان باید اشاره کرد نحوه گزارش "رسانه های جریان غالب" نشان داد آنچه آنان تا روز آخر قبل از آزادسازی حلب به عنوان «مردم حلب» نام می بردند در واقع همان ۱۵ هزار غیرنظامی وابسته به مسلحین بودند که همراه با آنان از حلب خارج شدند و بیش از یک و نیم میلیون شهروند دیگر حلب، محلی از اعراب و پوشش رسانه ای برای آنها نداشتند.
پ.ن:
پوشش خبری CNN از حلب و معرفی بلال عبدالکریم نزدیک به عنوان خبرنگار مستقل و تکرار ادعاهای خیالی رسانه های مسلحین به عنوان پوشش خبری حلب دستمایه طنز در این کارتون قرار گرفته است. جالب اینجاست که همین رسانه ها پس از فرستادن خبرنگاران میدانی به حلب گزارشهای متناقضی مخابره کردند که بی تاثیر از روشن شدن وضعیت واقعی اتفاقات حلب نبود.
روایت هولوکاست و کشتار جمعی حلب که در لندن و واشنگتون داستان سرایی می شد، به ناگاه جایش را به روایتهای تازه ای از شادی مردم عادی در غرب و شرق حلب داد و تصاویر و مصاحبه های تصویری واقعی از حلب در مقابل مخاطب قرار گرفت. نمونه ها گزارش کارلا اورتیز برای CNN، آن برنارد برای نیویورک تایمز و بروما گزارشگر مقیم بی بی سی در حلب بودند.
منطقه عملیاتی مناسب، امکانات بهتر و حقوق های بالا از دلایلی هست که گروه های جهادی رو ترغیب میکنه که سهمی در تجاوز ترکیه به سوریه داشته باشن.
کلیپ جدید مسلحین از استفاده آنها از موشک ضد زره علیه مردم عادی در حلب به صورت گسترده در شبکه های اجتماعی دست به دست میشه.
در این کلیپ مسلحین گروهی رو در منطقه جنوب غرب حلب مورد هدف قرار میدن که غیر مسلح بودن آنها کاملا مشخصه.
نکته قابل توجه اینه که وقتی خودرویی برای جمع آوری شهدا و مجروحان در محل متوقف میشه و مردم در حال کمک رسانی هستن، دوباره مورد هدف قرار داده میشن.
این حمله انتحاری در مقابل مسجد الزهرا واقع دشت برچی کابل رخ داده است
گفته میشود هدف انتحاری یک نماینده مجلس نمایندگان افغانستان بوده است.
خبرهای تایید نشده حکایت از کشته شدن 4 نفر دارد...
کودک عراقی که از مناطق داعش خارج شده ناخودآگاه به نیروهای ارتش عراق علامت سلفی های جهادی را نشان می دهد.
بلافاصله مادرش حالت دست او را تغییر می دهد و علامت V را به نشانه پیروزی نشان می دهد.
این عکس گویای حقیقتی است که در سایه تحولات نظامی از آن غفلت می شود.
مردمی که طی دهه ها به معنای واقعی کلمه فقیر و مستضعف فرهنگی بوده اند، حالا نزدیک دو سال تحت تسلط داعش با آن همه تحرک و فعالیت رسانه ای و فرهنگی و اجتماعی زندگی کرده اند.
پی نوشت:
یک شبکه عربی در ابتدای ورود داعش به #موصل طی یک نظرسنجی دریافته بود اهالی شهر نسبت به برداشته شدن سیطره ها و بازرسی های متعدد در خیابان های شهر احساس بهتری نسبت به زمان تسلط دولت عراق داشتند.
جهاد رضا
بر اساس اخبار منتشره در رسانه های دولتی ترکیه؛ دولتهای روسیه و ترکیه بر سر مفاد یک توافقنامه آتش بس در سوریه به توافق رسیده اند.
هنوز جزییات این توافق منتشر نشده است.
در صورت صحت اخبار منتشره این اولین بار است که توافق آتش بس در سوریه بدون مذاکره با امریکا حاصل می شود و این نشانگر این است که دول دخیل در کارزار سوریه برای آمریکا نقش میدانی چندان موثری قائل نیستند چه اینکه در هیچ یک از آتش بس های پیشین آمریکا نتوانست گروههای مخالف حکومت اسد را به برداشتن انگشت از روی ماشه تفنگ های خود مجبور کند.
در مقابل اما ترکیه با در اختیار داشتن گذرگاه راهبردی "باب الهوی" به راحتی می تواند در صورت موثر واقع نشدن تشرهای سیاسی با بستن این گذرگاه مسلحین را مجبور به حفظ آتش بس کند.
بین الملل:
پس از آنکه ائتلاف بین المللی به رهبری #آمریکا از حمایت هوایی نیروهای #سپر_فرات سر باز زد، دیروز #اردوغان اعلام کرد، مستنداتی مبنی بر حمایت آمریکا از داعش و نیروهای کرد در #سوریه ، در اختیار دارد.
دیرالزور
سوریه موفق شد حمله داعش را از سمت محله "الرشدیه" دفع کند.
حمص
در حومه شرقی حمص جایی که داعش پس از تصرف شهر تاریخی #پالمیرا در سدد است تا فرودگاه نظامی T4 را تصرف کند دیروز نیروهای گارد ریاست جمهوری با پشتیبانی شاهین های صحرا و حزب الله با انجام یک عملیات هماهنگ موفق به عقب زدن داعش از ضلع شرقی فرودگاه شدند، طی این عملیات منطقه ای به مساحت ۱۰ کیلومتر مربع در شرق فرودگاه در اختیار ارتش سوریه قرار گرفت.
دمشق
ارتش سوریه عمده تمرکز خود را در استان دمشق بر منطقه تحت محاصره وادی بردی قرار داده است. ارتش سعی دارد با عقب زدن تروریستها از ساحل جنوبی رودخانه، کنترل مناطق ساحلی رودخانه را در اختیار بگیرد، تا تروریستها از اهرم قطع آب آشامیدنی دمشق برای اعمال فشار به حکومت استفاده نکنند. به این منظور دیروز ارتش به دو روستای الحسینیه (از محور جبل هابیل) و عین الفیجه حمله کرد و علی رغم پیشروی های اولیه اما موفق به تثبیت مواضع آزاد شده، نشدند.
دیروز هم تروریستها آب شهر دمشق را قطع کردند، سپس با انتشار ویدیویی ادعا کردند ارتش با "بمب بشکه ای" تلمبه خانه آب عین الفیجه را در منطقه وادی بردی منهدم کرده است اما اثری از بمب بشکه ای در ویدیو مشاهده نمی شد.
درعا
دومینوی مصالحات این بار به مهره روستای "محجه" در حومه شمالی درعا رسیده است و ارتش دیروز مسلحین این روستا را در مقابل دو گزینه تسلیم یا مرگ قرار داد.
حلب
انتظار می رفت نیروهای گارد ریاست جمهوری و تیپ فلسطینی القدس پس از فراغت از امور مناطق شرقی حلب خود را به نیروهای حزب الله لبنان و جنبش نجباء عراق در حومه جنوبی حلب برسانند تا عملیات ناتمام "محرم" با هدف قطع اتوبان راهبردی حلب_دمشق از سرگرفته شود . این نیروها ۲۴ ساعت پس از ضرب الاجل ارتش به تروریستهای حاضر در شهرکهای حومه جنوب غربی حلب؛ الراشدین ۴ و ۵ برای خروج از این شهرکها به جبهه جنوب حلب اضافه شدند و انتطار می رود به زودی عملیات گسترده ای برای آزادسازی این دو شهرک کلیدی آغاز شود. در صورتی که جیش الفتح این دو شهرک را از دست بدهد، ارتش را در مقابل خود در دروازه های شرقی استان ادلب حاضر خواهد دید.
دیروز یکی از پرکارترین روزهای نیروی هوایی روسیه و سوریه پس از آزادسازی حلب بود.
نیروی هوایی دو کشور در هماهنگی با هم مناطق وسیعی از حومه غربی و جنوبی حلب با تمرکز بر الراشدین ۴ و ۵ را هدف قرار دادند. پس از مدتها دیروز شاهد بمباران مواضع تروریستها در شهر راهبردی "جسرالشغور" در استان ادلب بودیم. جسرالشغور دروازه شمالی استان ادلب محسوب می شود و ارتش برای پیشروی در شمال ادلب از سمت استان لاذقیه نیازمند تصرف این شهر راهبردی است.
با بررسی نحوه اعزام نیروها به حومه جنوبی و غربی حلب و مسیر بمبارانها احتمال کلید خوردن عملیات آزاد سازی استان ادلب در آینده ای نزدیک دور از ذهن نیست.
ارتش سوریه سلاح و تجهیزات نظامی به جا مانده از مسلحین در حلب که از ۷ انبار بزرگ مهمات کشف شده بودند را در معرض نمایش رسانه ها قرار داد.
در جریان آزادسازی حلب مسلحین میلیونها دلار از اسلحه ها و تجهیزاتشان را بدون اینکه فرصتی برای نابودی شان پیدا کنند در این انبارها رها کردند.
مقادیر این ذخائر نظامی به قدری زیاد است که می تواند نیازهای یک لشگر کامل را تامین کند.
قبل از اینکه کلاه سفیدها و بنا العبد و لینا شامی در نقش پروپاگاندای رسانه ای مسلحین مطرح بشن، این بنده خدا، خالد ابوصلاح به تنهایی این وظیفه ی خطیر رو بر عهده داشت و یه جورایی آقای دوربینی شون بود.
این در حالى است که دیروز دوشنبه استفن تاونسِند فرمانده نیروهای آمریکایی در سوریه و عراق مدعی شد که آزادسازی شهرهای رقه در سوریه و موصل در عراق و رهایی از بقایای گروه تروریستی داعش، ممکن است حدود دو سال به طول بینجامد
حیدر عبادى همچنین مخالفت خودش رو درباره سخنان وزیر خارجه عربستان مبنى بر اینکه حشد شعبى نیروهایى طائفی هستن رو اعلام کرد و از این مقام عربستان خواست تا به حل مشکلات خود عربستان بپردازد.
شهر حلب در تاریخ 2 دیماه 95 (22 دسامبر 2016) توسط ارتش سوریه و با کمک روسیه، ایران، حزب الله و دیگر متحدان آزاد شد .