وزیر امورخارجه ترکیه گفته است نیروهای شیعه "حق ندارند" در عملیات آزادسازی موصل شرکت کنند و نباید به آنها "اجازه" داد در این عملیات حضور داشته باشند.
این "حق" را چه کسی برای مردم عراق تعیین می‌کند؟
شیعیان حدود ۶۵درصد جمعیت کل عراق را تشکیل داده‌اند. حشدالعشبی بر اساس تصمیم پارلمان عراق-متشکل از احزاب کرد و سنی و شیعه- به عنوان یکی از نیروهای رسمی و تحت فرمان حکومت عراق شناخته شده است و بر اساس طرح و برنامه‌های حکومت عراق عمل می‌کند.
در عملیات آزادسازی فلوجه علیرغم تمامی جنجال‌های رسانه‌های وابسته به عربستان سعودی، یگان‌های عمل‌کننده‌ی حشدالشعبی با محاصره فلوجه از ۸ محور، مهمترین نقش را در آزاسازی این شهر ایفا کردند و بر خلاف جنجال‌ها، بر اساس طرح اتاق فرماندهی عملیات و به منظور جلوگیری از تنش‌ها، وارد شهر نشدند و با تثبیت مواضع در ۸ محور پیرامونی شهر، از نیروهای ویژه ارتش در ورود به فلوجه پشتیبانی کردند.
چه پیش از عملیات آزادسازی تکریت و چه در آستانه‌ی عملیات فلوجه همین جنجال‌ها علیه شیعیان در عراق به راه افتاد. اما در هر دو عملیات حکومت عراق مرعوب جنجال‌های رسانه‌ای نشد و دیدیم که با چه اقتدار و صلابتی فلوجه را از چنگ آدم‌خواران داعش آزاد کردند.
حالا ترکیه با ایجاد پایگاه نظامی در خاک عراق، از تمام اهرم‌های سیاسی و نظامی برای تحمیل خود به عملیات آزادسازی موصل استفاده کرده است. ترکیه خود به عنوان یک نیروی متجاوز و اشغالگر به خاک عراق، چطور به خودش این اجازه را می‌دهد که به مردم عراق بگوید چه کسی "حق دارد" و چه کسی "حق ندارد" در عملیات آزادسازی یکی از شهرهایشان شرکت کند؟
این حق را مردم عراق تعیین می‌کنند یا یک کشور خارجی؟
عمار حکیم رئیس همپیمانی ملی عراق و مجلس اعلای اسلامی این کشور به حکومت ترکیه هشدار داده است تا به سرعت نیروهای نظامی و تانک‌هایش را از خاک عراق خارج کند و یا در غیر اینصورت منتظر واکنش جدی و قهرآمیز حکومت عراق باشد. سال گذشته هم با ورود آیت الله سیستانی به ماجرا ترکیه به صورت موقت به کمپی نظامی در دهوک عقب نشینی کرد..
منبع: احسان سلطانی
محمد
