سبز : مناطق آزاد شده توسط اکثریت نیروهای شیعه (اقوام دیگه و ارتش هم سهمی داشتن اما کم)
هاشور سبز : مناطقی که نیروهای شیعه باید عملیات کنند.
زرد: مناطق آزاد شده توسط پیشمرگه
هاشور زرد: مناطقی که پیشمرگه باید آزاد کنند.
آبی: مناطق آزاد شده توسط ارتش
هاشور آبی: مناطقی که ارتش باید آزاد کنه..
توضیح:
1- از مناطقی که نیروهای شیعه باید آزاد می کردن، تقریبا تنها بیابون ها مونده و حویجه (حویجه رو فقط هاشور سبز زدم در صورتی که در این منطقه کردها هم باید همکاری کنن)
2- هیچ شهر مهم و روستای بزرگی در محدوده عملیاتی اجازه داده شده برای فتح توسط شیعه ها نمونده.
3- کرد ها باید دو شهر مهم و بزرگ موصل و تل عفر رو آزاد کنن که البته ارتش عراق و احتمالا نیروهای شیعه هم باید کمکشون کنن. فعلا در محدوده عملیاتی کرد ها در حومه موصل، تقریبا ده شهر بزرگ در دست داعشه.
4- فعلا محتمل ترین عملیات آتی کردها، در حویجه و با همکاری شیعه ها باید انجام شه.
5- در محدوده عملیاتی ارتش 4 شهر مهم قرار داره که 2 تا دست ارتشه و 2 تا دست داعش.
هدف نهایی نیروهای رزمی به ترتیب، رفع محاصره الرمادی، آزاد سازی فلوجه، آزادسازی هیت و بلاخره پس زدن داعش تا مرزهاست. توی استال الانبار هم روستاهای بزرگ و زیادی در دست داعشه والبته پایگاه مردمی هم دارن..
زمین عملیاتی نیروهای شیعه به اندازه ای کوچیک شده (پالایشگاه بیجی، چند کیلومتر از کوه های حمرین و حومه، یکی دو روستای کوچک در غرب سامرا و البته مسئولیت های گشت زنی و حراست و امنیت) که عملا فرماندهان بیشتر از 5000 نفر نیرو رو نمیتونن توی مناطق مذکور بیارن (دست بالا هم گفتم) و حدود 20000 نیروی شیعی به جای اینکه کلید حل مشکل الانبار باشن، منتظر هماهنگی و مساعدت دولت هستند..
البته این 20000 نفر تنها کسانی هستند که به صورت فوری میتونن در کمتر از چند روز آماده عملیات بشن و اون دسته از نیروهایی که بعدا به صفوف نبرد اضافه میشن رو حساب نکردم.
اگر این عدد زیاد به نظر میرسه باید این رو در نظر بگیرید که سپاه بدر به عنوان بزرگترین گروه حشد شعبی حداقل 12000 عضو داره..
در مورد مساعدت دولت هم باید بگم که متاسفانه در بعضی از پیج ها میبینم که گفته میشه نیروهای ذکر شده، منتظر تسلیح از طرف دولت هستند که این گفته اشتباهه، در واقع این نیروها منتظر اجازه ورود به درگیریهای الانبار از دولت هستن و گرنه اگر حتی دولت هم سلاح نده، اولا خود نیروهای نیروهای مردمی از عملیات های قبل و جاری برای تسلیح چند هزار نفر سلاح دارن و حتی ایران هم از کمک به اونها استقبال میکنه (همونطور که برای عملیات تکریت تانک و موشک و حتی هواپیما فرستادیم).
البته این اجازه گیری از دولت هم از نجابت فرماندهانه وگرنه اوضاع این یک هفته طوری به هم ریخته که ممکنه نیروهای مردمی بدون اجازه دولت وارد الانبار بشن.
