نشست معارضین سوری که دو روز پیش در ریاض به پایان رسید، نه تنها دستاورد قابل ذکری نداشت بلکه از نظر سردرگمی و تشتت در آرا و اهداف شرکت کنندگان بازگشت به عقب هم بود.
در مورد حضور و عدم حضور دو گروه مسلح معروف سوری، احرارالشام و جیش الاسلام هم بحث زیاد بود.
جیش الاسلام که بیانیه داد و شرکت نکرد،احرارالشام علیرغم این که در ابتدا صحبت از انصرافش بود بالاخره با فرستادن گروهی در نشست شرکت کرد.
هر چند احرارالشام حاضر به امضای بیانیه ی نهایی ریاض نشد اما ابوقتاده فلسطینی و ابو محمد المقدیسی از رهبران سرشناس سلفی-وهابی به شدت در مقابل آن موضع گرفتند.
ابوقتاده با حمله به احرار و خیانتکار و بزدل خواندن آنها، بیانیه ریاض را کفر و زمینه ساز اختلاف بین مجاهدین (مشخصا بین احرار و النصره به عنوان بدنه ی اصلی جیش الفتح) و درگیری داخلی بین آنها دانست.مشخصا بقیه گروههای معارض هم اکثر قریب به اتفاق نه تنها نتوانستند نماینده ی مردم سوریه و مطالبات مشروع آنها باشند بلکه حتی نماینده خودشان هم نبودند!
طعنه آمیزتر اینکه میزبان نشست معارضین سوری که ادعا می کنن با اهداف آزادیخواهانه، دموکراسی،استقلال و اعاده کرامت و حقوق انسانی به تعارض با حکومت سوریه پرداخته اند، در همه ی معیارهای مذکور و بقیه معیارها و ارزشهای اسلامی، انسانی و حتی غربی شاید بدترین نمونه در کل دنیا باشه.
شاید این تصویر تحقیرآمیز که در آن ریاض حجاب ، نخست وزیر سابق سوری و بلند پایه ترین مقام جدا شده از دولت سوریه مانند دانش آموز دبستانی در حال قرائت انشاء در مقابل حکام سعودی هست، جمع بندی گویایی باشه بر وضعیت اسفباری که معارضین سوری با آن دست به گریبان هستند.
