همچنان وضعیت در توپخانه راموسه و جنوب غربی حلب ملتهب و سیال هست.
امروز مسلحین همزمان با عملیات گسترده ای که برای تصرف مجتمع نظامی راموسه انجام دادند، جنگ رسانه ای و روانی سنگینی را هم با حمایت رسانه های عربی و غربی جریان غالب به راه انداختند.
بخشی از پیشرویهای مسلحین بر اساس رسانه ها صحیح و برخی پیشاپیش و نادرست بود.
به طور مثال اعلام بعضی رسانه های مسلحین از سقوط دانشکده فنی حدود ظهر صحیح نبود و طبق آخرین خبر ارتش در دانشکده فنی حضور داشت.
بر اساس خبرهای تایید شده و موقعیب یابی نقاط بر اساس عکسها و فیلم ها تا این لحظه به نظر می رسد منطقه راموسه شامل گاراژ، بخشی از معامل، نانوایی، آشیانه تانک جنوب غرب راموسه و دانشکده های توپخانه و تسلیح راموسه سقوط کرده ولی دانشکده ی فنی تا لحظه ی تحریر خبر هنوز در اختیار ارتش بود.
با این حساب می توان گفت مسلحین تقریبا موفق به شکست محاصره حلب شده اند و برای تایید کامل این مساله بایستی تا فردا صبح منتظر بود تا عکس و فیلمهای بیشتر منتشر شود.
در حال حاضر درگیریهای سنگین در منطقه جریان دارد و بدلیل آتش سنگین مسیر باز شده برای مسلحین قابل استفاده نیست .
پ ن 1:
در مورد پشتیبانی هوایی روس ها میپرسند ، پشتیبانی هوایی در هفته ای که گذشت مناسب بود و روس ها کم نگذاشتند
پ ن 2:
در مورد تعداد نیروهای مسلحین میپرسند ، مسلحین از نیرویی بین 3 تا 4 هزار نفر بهره مند هستند .
پ ن 3:
در مورد تعداد نیروی ارتش سوریه میپرسند ، بنابه دلایلی که طبق معمول بی پاسخ است ، نیروی کافی در برهه هایی از نبرد به منطقه تزریق نشد و یا دیر رسید .
پ ن 4:
در مورد نیروهای ایرانی و حزب الله و ... میپرسند ، نیروهای غیر سوری در این محور بسیار کم هستند .
لینک نقشه باکیفیت: http://www.mediafire.com/convkey/83f8/ty1usvt17ojl418zg.jpg
یک خداقوت هم به شما که در این معرکه ی روانی این ها من به شخصه خیلی ها را دیدم یا اعصابشون نکشید و یا چپ کردتد و از فرط عصبانیت، ناراحتی، افسردگی و یاس و دلزدگی و مانور پیروزمندانه تروریستها و شکست های خودی ها یا شدند تلخ و کنایه زن به خودمون یا که کلا رفتاری عجیب تر.
همین که در بین این همه خبرهای ناامید کننده سرپا هستید و این استرس و گهگاهی رنج و عذاب را تحمل میکنید اجرتون با خدا که این جبهه علاوه بر نیروی رزمی امثال شما را هم میخواد. خوش به حالتون که شما روسفیدید و مثل ما سرافکنده نیستید.
من نمیدونم این چه امتحانی است برای مقاومت. ولی شکستها، تحقیرها، یاس ها، ناامیدی ها و اشکالات و بعد هم خسارت ها و نیروهای پرپر و از همه بدتر شادی بعضا برادران مسلمان و یا لااقل به ظاهر مسلمان و دشمنان اصلی مثل رژیم صهیونیستی همه مثل دشنه ای است در قلبمون. که بعضی وقت ها با چیزی که میبینیم کاستی هایی داره و کاری از دستمون بر نمیاد سخت تر هم میشه.
هیچی دیگه، چی بگم، امیدوارم اینطور که پیش میره همه مقاومت را به خاطر سرخوردگی تنها نزارند و ترک نکنند.
حضرت زینب پشت و پناهتون و خدا یارتون و توکل بر خدا برای مقاومت. تو این جبهه ای که طرف مقابل هم دائم ذکر خدا را میگه دعا کردن هم سخت هست. شاید حالا برخی حوادث تاریخی و رنج هایی که حضرت علی (ع) کشید را بهتر درک کنیم.
یا علی