ارتش سوریه در حال پیشروی در منطقه وادی بردی و در آستانه ی تسلط بر روستای عین الفیجه و سرچشمه ی معروف آن است.
مخالفین سوری همزمان با درگیری نظامی در رسانه هایشان در چند موضوع متفاوت مانند چگونگی تخریب سرچشمه عین الفیجه، ترور احمد غضبان سرهنگ بازنشسته و نماینده دولت سوریه در مذاکرات مصالحه و وجود یا عدم وجود جبهه النصره در وادی بردی به خلاف گویی و تناقض گویی روی آوردند.
ادعاهایی که اکثرا بر مبنای اطلاعات منتشر شده از رسانه های مسلحین بی اعتبار شدند.
فیلم آپلود شده بمبگذاری سرچشمه عین الفیجه که توسط یکی از مسلحین در اینترنت منتشر شده (فیلم) و تهدیدهایی که چند ماه پیش در رسانه های مسلحین مبنی بر آلوده کردن آب سرچشمه مستند شده است، ثابت می کند که تخریب سرچشمه و آلوده و سمی کردن آب آشامیدنی 6 میلیون جمعیت دمشق و حومه که جزو اعمال تروریستی و ضد بشری فاحش به شمار می رود توسط خود آنها صورت گرفته است.
در مورد ترور احمد غضبان هم واکنش دو تن از چهره های سرشناس معارضین یعنی هادی العبدالله خبرنگار جیش الفتح و هادی البحره رییس سابق ائتلاف مخالفین سوری جالب توجه است. اولی بدون مدرک حزب الله را عامل ترور معرفی می کند و هادی البحره کشته شدن احمد غضبان را نه ترور بلکه با اعدام میدانی توسط سرهنگ ارتش سوریه قیس الفروة در جلسه مذاکرات انجام گرفته است!
در حالی که همزمان در اکثر رسانه های مسلحین، النصره به دلیل ارتکاب این ترور مورد شماتت قرار می گرفت. همان النصره ای که در ابتدای نبرد وادی بردی اصل حضورش در منطقه توسط مسلحین تکذیب می شد.
فراس طلاس از معارضین سوری و از خانواده ی معروف طلاس که پیش از بحران از شرکای خانواده اسد و متهم به فساد خانوادگی بودند، در پیامی معضل اخلاقی که "انقلابیون مسلح" در وادی بردی با آن رو به رو هستند را این گونه شرح می دهد:
پس از آنکه نظام اسد اولین بار سرچشمه را بمباران کرد، قصد کشتن 1500 مسلح و 30 هزار نفر از خانواده هایشان را به ادلب دارد تا شیعیان عراقی را جایگزین آنها در منطقه وادی بردی کند! حال معضل اخلاقی دو راهی است که انقلابیون با آن رو به رو هستند، یا همگی به شهادت برسند یا سرچشمه را منفجر کنند و اهالی دمشق را در عطش نگه دارند و باعث مهاجرت کل اهالی آن شوند. معضل اخلاقی که راه حل آن در دمشق یا موسکو است!
همین پیام سرتاسر توهم و تناقض طلاس نشان می دهد معضل اخلاقی جدی و اساسی که معارضین سوری با آن دست به گریبانند، معضلی درونیست و آنهم اعتیاد به دروغگویی و فرافکنی در هر شرایطی است.
