از هنگام اشغال فلسطین تا امروز همه‌ی جنگ‌ها و حوادث عظیمی که در منطقه‌ی ما رخ می‌دهد به موضوع فلسطین ارتباطی وثیق دارد. ما معتقدیم انقلاب‌هایی که در کشورهای عربی صورت گرفت کاملا مردمی بودند و توطئه‌ی دستگاه‌های اطلاعاتی نبودند اما در غیاب چهارچوب‌های مستحکم، رهبران حکیم و انسجام و وحدت لازم ملی و به واسطه‌ی دخالت قدرتمند آمریکا دچار انحراف شدند. یکی از مهم‌ترین هدف‌های آمریکا از دخالت در انقلاب‌های منطقه و ایجاد حوادث سوریه و عراق و لیبی آماده‌سازی شرایط سیاسی، رسمی، درونی، ملی و واقع‌بینانه برای پایان بخشیدن به موضوع فلسطین بود.
در هر کشور و موقعیتی دستگاه‌ها، روش‌ها و ادبیات مخصوصی برای تحقق این هدف به کار گرفته شد. آمریکا به جای توجه به مطالبات ملت‌ها تلاش کرد همه‌ی مردم و دولت‌های منطقه را خسته و آن‌ها را به رفت و آمد و خورد و خوراک و آب و برق و ویزا و مسائل روزمره‌شان مشغول کند و به جایی برساندشان که بگویند از فلسطین دست برداریم تا دو قران از آمریکا بگیریم یا کاری کنیم که آمریکا حد اقل دست از سرمان بردارد.
در راستای پایان بخشیدن به موضوع فلسطین، همچنان شاهد یهودی‌سازی این کشور و جدیدا قطع برق و تعطیل کردن بیمارستان‌ها و کشتن اشخاص به مجرد شک کردن به نیت حمله هستیم. اگر کسی دستش را به سمت جیبش ببرد و شک کنند می‌خواهد چاقو در بیاورد بلافاصله او را گلوله‌باران می‌کنند. امروز اسرائیل در حال تکه تکه کردن کرانه‌ی باختری و تسطیح سرزمین‌هاست. چند روز پیش یک راهپیمایی در الخلیل برگزار شد.
یک اسرائیلی جلوی تظاهرکنندگان ایستاده بود و در میکروفون می‌گفت عرب‌ها کجا هستند؟ آن‌ها شما را رها کرده و فروخته‌اند. هدف همه‌ی این کارها آن است که افق سیاسی در فلسطین مسدود و ملت و رهبران فلسطینی نا امید شوند و ته‌مانده‌هایی را که اسرائیل به آن‌ها می‌دهد بپذیرند.امروز آمریکا در حال تلاش دوباره برای منزوی کردن ایران به عنوان حامی اصلی فلسطین است. هم در سخنرانی ترامپ و هم سلمان به این موضوع اشاره شد.
همچنین ولی عهد فعلی زمانی که ولی ولی عهد بود از منتقل کردن جنگ به داخل ایران سخن گفت که منظورش از طریق گروه‌های تکفیری تروریستی بود اما ایران از گذشته‌های دور در مقابله با این گروه‌ها از تجربه‌ی کافی برخوردار است. تنها فایده‌ی فعالیت ترویستی داخل ایران آن است که اگر هنوز شبهه‌ای درباره‌ی سیاست خارجی و حضور منطقه‌ای ایران وجود داشته باشد از بین می‌رود و مردم یک‌صدا می‌شوند. ایران همه‌ی خطوط قرمز را رد کرد و بدون توجه به آمریکا و دیگران مواضع داعش را در دیرالزور موشک‌باران کرد.
ما اطلاع داریم و این اطلاعات را از رسانه‌ها نگرفته‌ایم که موشک‌های ایران به هدف اصابت کرده‌اند. امروز شایعه‌هایی نیز درباره‌ی جنگ میان ایران و عربستان شنیده می‌شود اما بنده می‌گویم عربستان ضعیف‌تر و بزدل‌تر از آن است که به ایران حمله کند.سوریه با وجود همه‌ی زخم‌هایی که متحمل شد همچنان مانعی عظیم در برابر سازش فراگیر عربی با اسرائیل است. یکی از هدف‌های آمریکا در جهت پاسداری از اسرائیل، سرنگون کردن نظام سوریه و ویران‌کردن ارتش این کشور بود. آمریکا و برخی کشورهای منطقه می‌خواستند رهبرانی ضعیف و دنباله‌رو را در سوریه روی کار بیاورد اما امروز سوریه خطر سرنگونی نظام را پشت سر گذاشته است و اگر تحولات میدانی همین‌گونه ادامه پیدا کند ان شاءالله خطر تقسیم را نیز از سر خواهد گذراند.
در جهت پاسداری از اسرائیل است که مقاومت لبنان و فلسطین به صورت مستمر به جنگ تهدید می‌شوند و سرانشان ترور می‌شوند. آمریکا تلاش می‌کند منابع مالی گروه‌های مقاومت را بخشکاند و آن‌ها را به لحاظ بین المللی منزوی کند.
آیا این مایه‌ی ذلت نیست که ترامپ در برابر پنجاه رئیس حکومت عربی و اسلامی می‌ایستد و از حزب الله و حماس نام می‌برد و آن‌ها را تروریست می‌نامد.
درست است که آن‌ها از متن بیانیه‌ی پایانی بی‌خبر بودند اما آیا این سکوت مایه‌ی ذلت نیست؟پس از آن‌که ملت عراق و دولت‌های پیاپی در این کشور نشان دادند عراق بخشی از روند سیاسی آمریکایی عربی برای پایان‌بخشیدن به مسئله‌ی فلسطین نخواهد بود، داعش را به جان این کشور انداختند. تلاش کردند به بهانه‌ی مقابله با داعش سردمدارانی را که می‌خواهند، بدون آن‌که منتخب مردم باشند، روی کار بیاورند اما موفق نشدند. در پایان نیز نتیجه عکس شد، عراق یک تجربه‌ی جهادی عظیم را به دست آورد و جریان‌های ملی و جهادی قدرتمندی شکل گرفتند و عراق به یک ظرفیت بزرگ و بخشی از این نبرد موجود در منطقه تبدیل شد.
در یمن وقتی پی بردند برخی نیروها و جریان‌ها و رهبران مخالف سرسخت رژیم صهیونیستی هستند تلاش کردند آن‌ها را حذف کنند اما موفق نشدند. جریان‌های یمنی نشان دادند نه برای قدرت و نه برای ترامپ و نه برای هیچ کس حاضر نیستند از فلسطین دست بردارند. یمن در حالی که حکومت و ارتش کاملی نداشت و در محاصره بود توانست سه سال در برابر چندین ارتش عربی و همچنین اسرائیل ایستادگی کند و جهان را شگفت‌زده کرد. اسرائیل پیش از این در زمینه‌ی اطلاعاتی به متجاوزان علیه یمن کمک می‌کرد اما امروز هواپیماهای اسرائیلی مستقیما در بمباران یمن مشارکت می‌کنند. این‌ها اطلاعات مستقیم ماست و از کسی دریافت نکرده‌ایم. امروز شاید این صراحت بیش از اندازه باشد اما فلسطینی‌ها باید در موضع خجالت‌آمیز و فصلی‌شان نسبت به یمن تجدید نظر کنند.
من دیگر چیزی نمی‌گویم. پس از سخنرانی‌ام بروید تصاویر راهپیمایی امروز را در صنعا تماشا کنید. نمی‌گویم میلیون‌ها نفر اما صدها هزار نفر برای قدس و فلسطین به خیابان‌ها آمده بودند. راهپیمایی یمن را مثلا با راهپیمایی در ایران مقایسه نکنید که یک کشور امن و با ثبات است. امروز صدها هزار نفر از مردان و زنان و یمنی‌های کوچک و بزرگ در حالی آمده بودند که هر لحظه ممکن بود بمباران شوند. این به‌خودی‌خود به معنای شکست پروژه‌ی آمریکایی سعودی اسرائیلی برای یمن است. امروز یمن به یک قدرت آزموده‌شده حقیقی و مقاوم در خط مقاومت تبدیل شده که ما مفتخر هستیم در خط آن‌ها قرار داریم و آن‌ها در خط ما قرار دارند.
امروز سران رژیم صهیونیستی اجماع دارند که حاضر نیستند درباره‌ی فلسطین هیچ صحبتی بکنند. لیبرمن چند روز قبل گفت حتی یک پناهنده‌ی فلسطینی و حتی یک‌چهارم یک پناهنده‌ی فلسطینی نیز نباید به فلسطین بازگردد. ادبیات رژیم صهیونیستی در گذشته این بود که باید سازش کنیم و سپس به سراغ عادی‌سازی روابط برویم اما این دوران تمام شده است. خواسته‌ی امروز اسرائیل این است که اول باید روابط سیاسی و دیپلماتیک به طور کامل برقرار شود و روابط با کشورهای عربی و اسلامی عادی شود. این یک تحول بزرگ در ادبیات اسرائیلیان است.
آخرین چیزی که مذاکره‌کنندگان فلسطینی در دست داشتند همین موضوع روابط بود اما دیگر امروز اسرائیل حاضر نیست هیچ گفتگویی بکند چون به صورت مجانی به روابط دست یافته است.اولین پیروزی خط مقاومت در این سال‌ها ایستادگی‌اش بود و این که تسلیم نشد و از مسئولیتش دست بر نداشت. این ایستادگی هزینه‌ی بسیار بالایی داشت. دشمن از این همه ایستادگی غافلگیر شد. ایستادگی سوریه، عراق، یمن و ایران قطعا تصمیم‌گیران جهانی و گردانندگان این نبرد را غافلگیر کرد. ایران با وجود فشارها به پیشرفت و توسعه‌ی صنایعش ادامه داد.
آمریکا نمی‌فهمد که موضع ایران درباره‌ی فلسطین به خاطر منافع یا سیاست نیست بلکه یک موضع عقیدتی است اما چون آن‌ها چیزی به نام عقیده ندارد این موضوع را متوجه نمی‌شوند. همچنین در فهم حضرت امام خامنه‌ای (دام ظله) دچار مشکل هستند و نمی‌فهمند اگر امنیت و صلح و کرامت ایران تهدید شود یا احساس کنند دیگران در حال دسیسه‌چینی برایشان هستند همه‌ی ایران متحد می‌شوند.چند روز پیش کنفرانس سالانه‌ی هرتزیلیا در فلسطین برگزار شد.
بخش‌هایی از سخنرانی لیبرمن، وزیر امور خارجه، را برایتان می‌خوانم. لطفا خوب توجه کنید چون این جملات با خون به دست آمده‌اند. پس از نتنیاهو، این شخص، مرتبطترین فرد با جنگ است:«به نظر من یکی از مشکلات ما این است که از سال ۱۹۷۶ در واقع در هیچ جنگی پیروز نشده‌ایم. آخرین جنگی که در آن پیروز شدیم جنگ ۶ روزه بود که هیچ کس در پیروز و بازنده‌اش تردیدی نداشت.
فقدان پیروزی‌های واضح موجب می‌شود طرف‌های مقابل به ما با اعتماد نکنند.» به همین دلیل پس از ۱۹۷۳ تلاش کردند مصر را بی‌طرف کنند و امروز نیز می‌کوشند سوریه و جنبش‌های مقاومت را از معادله بیرون کنند چون اسرائیل برای سازش نیازمند پیروزی است.
البته برخی افرادی که روی تخت‌های پادشاهی در حال پوسیدن هستند می‌خواهند به صورت مجانی به اسرائیل دستاورد سیاسی بدهند.در این سال‌ها هر روز یک مسئول اسرائیلی می‌آید و لبنان را تهدید به جنگ می‌کند و می‌گوید ۵۰ یا ۱۰۰ سال شما را به عقب برخواهیم گرداند. این جملات را از لیبرمن، وزیر خارجه، می‌خوانم تا مردم آرامش خاطر پیدا کنند:«بسیار از من درباره‌ی جنگ علیه غزه و حزب الله و سوریه می‌پرسند. من پاسخ همیشگی‌ام را تکرار می‌کنم. ما هیچ نیت واقعی‌ای برای جنگ علیه شمال یا جنوب در تابستان یا زمستان نداریم. تنها نیت ما جلوگیری از جنگ از طریق ایجاد بازدارندگی واقعی است.» و سپس می‌گوید ما اگر جنگی پیش بیاید می‌کشیم و نابود می‌کنیم و خط و نشان می‌کشد و در پایان می‌گوید:
«با وجود همه‌ی واقعیت‌هایی که گفتیم و همچنین این‌که بیرون کردن تشکیلات حزب الله از جنوب لیطانی مطلوب است اما مصلحت ما در این است که این آرامش برای سال‌هایی طولانی در آینده ادامه یابد.»
البته ما به اسرائیلی‌ها اطمینان نداریم اما این جملات را برای درک ذائقه‌شان نقل کردم. بله، اسرائیل می‌تواند حمله کند و بکشد. در سبعیت اسرائیل تردیدی نیست اما نتیجه از آن آنان نخواهد بود.
امروز اسرائیل هیچ منفذی برای جنگ علیه لبنان یا غزه یا سوریه نمی‌یابد.امروز در یمن و بحرین و نیجریه با وجود ظلم‌هایی که بر سر ملت‌ها می‌آید و حتی به آن‌ها گلوله شلیک می‌کنند، مردم برای راهپیمایی روز قدس بیرون می‌آیند. همچنین در دیگر کشورهای جهان اسلام مثل عراق، سوریه، پاکستان، افغانستان، تونس، ترکیه، موریتانی و پایتخت‌های غربی مثل لندن و… با وجود همه‌ی فریب‌ها و تفرقه‌افکنی‌های فرقه‌ای، مذهبی، ملی و حزبی روز قدس را گرامی می‌دارند. این‌ها نشان می‌دهد هدف اصلی یعنی خارج کردن ملت‌ها از این معادله با شکست مواجه شده است.در روز قدس به ملت فلسطین و همه‌ی مؤمنان به این موضوع در جهان عرب و اسلام می‌گوییم مأیوس و ملول نشوید و صبر و پایداری کنید و ادامه دهید و به این راه حقی که در آن قرار دارید متعهد بمانید.
امروز بسیاری از آرزوها و دستاوردها و افق‌های روشن در پیش رو قابل مشاهده است و اجازه نداریم مأیوس و خسته و تسلیم شویم یا شانه خالی کنیم.وظیفه داریم دشمن را از دوست بشناسیم چون در این بمباران رسانه‌ای، دوستان نیازمند اطمینان‌بخشی هستند. دوست و دشمن باید بدانند مقاومت قدرتمند است و در بسیاری از موقعیت‌ها ابتکار عمل را به دست گرفته و میدان را خالی نکرده است و نخواهد کرد. خط مقاومت نسبت به چند سال گذشته دو رویش ویژه، قدرتمند، واقعی، اصیل و تأثیرگذار داشته است یعنی عراق و یمن.دشمن باید بداند که در صورت حمله به سوریه یا لبنان دیگر ماجرا همچون گذشته نخواهد بود. امروز خط مقاومت خود را نسبت به سرنوشت کشورهای پایبند به این خط متعهد می‌داند و ممکن است بدون این‌که کشور ثالثی وارد جنگ شود ده‌ها یا صدها هزار نیروی عراقی، یمنی، ایرانی، افغانستانی یا پاکستانی به این نبرد بپیوندند.شرایط منطقه و جهان این‌گونه نخواهد ماند.
وضعیت این کشورهایی که امروز در منطقه در حال جانب‌داری نظامی و رسانه‌ای و سیاسی از اسرائیل هستند این‌گونه باقی نخواهد ماند. دوران نفاق و معاملات پشت پرده با اسرائیل گذشته و نقاب‌ها افتاده است. بدانید خط مقاومت همچنان با دادن خون و شهید و فداکاری برای تغییر اوضاع منطقه خواهد کوشید. جمله‌ای که پشت سر من نوشته شده از امام موسی صدر (اعاده الله بخیر) است که سال‌ها پیش گفته:«شرافت قدس آن‌چنان عظیم است که ابا دارد جز به دست مؤمنان آزاد شود.» اگر امروز یک نفر از ما چنین حرفی بزند شاید طبیعی باشد اما این حرف را ایشان چهل سال قبل در اوج غربت زده است.
بله، شرافت قدس آن‌چنان عظیم است که به دست منافقان و فروگذارکنندگان آزاد نخواهد شد بلکه تنها به دست مؤمنان به الله و به رسالت‌های آسمانی و به ملت‌ها و حقوق ملت‌ها و مخلصان و وفاداران و فداکاران آزاد خواهد شد.با وجود همه‌ی فشارهای رسمی، امروز ملت‌ها ثابت کرده‌اند به آرمان فلسطین پایبند هستند و هر میزان درگیر جنگ‌ها و اختلافات داخلی شوند باز هم امکان ندارد از قدس دست بردارند. این‌ها آرزو نیست بلکه اطلاعات بنده است. حتی اگر حکومت‌ها اسرائیل را به رسمیت بشناسند اسرائیل در میان ملت‌های منطقه بی‌گانه خواهد ماند.
این‌ها در حال مبارزه‌ی ناممکن با سرنوشت هستند. همچنین کشورهای توطئه‌گر علیه خط مقاومت مثل سعودی باید بدانند که رنگ پیروزی را نخواهند دید. اگر قرار بود پیروز شوند ۶ سال یا ۳ سال پیش پیروز شده بودند.
بله، می‌توانند خون بریزند و ویران کنند اما نمی‌توانند به اهداف پست و شومشان برسند. این نظام باید محکوم شود چون نه‌تنها ۴۵۰ میلیارد دلار به آمریکا بخشید بلکه رفت تا فلسطین و تمام منطقه را بفروشد.
گفتند سعودی‌ها و چند کشور تفاهم‌نامه تصویب کرده‌اند تا ریشه‌های افراطی‌گری را در منطقه بیابند. لازم نیست پول خرج کنید. فقط در سعودی دست از تدریس کتاب‌های درسی وهابیت و صدور تروریسم بردارید. در نبردهای عراق ما هر روز با صدها انتحاری مواجه هستیم. این‌ها چرا این کار را می‌کنند؟ برای پول؟ برای دنیا؟ نه، چون یک نفر به آن‌ها قبولانده است که اگر خودشان را در میان مسلمانان، مسیحیان، مسجد، کلیسا، بازار یا دانشگاه منفجر کنند مهمان پیامبر(ص) خواهند بود و البته در آن جهان درخواهند یافت که جزء این افراد بوده‌اند:«زیان‌کارترین افراد کسانی هستند که سعیشان در زندگى دنیا گم شده است و با این حال مى‌پندارند که کار نیک انجام مى‌دهند. (کهف/۱۰۴)».
مسخره است که امروز سعودی دوستان و همسایگانش را به تروریسم متهم می‌کند. این نشان می‌دهد این‌ها دیگر هیچ حیایی ندارند. دست از جنگ یمن بردارید و درها را به روی اسرائیل نگشایید و از صدور تروریسم خودداری کنید. همین‌ها برای پایان‌گرفتن تروریسم کافی است. امروز بیان این مواضع در قبال سعودی مستحب نیست، واجب است.
