اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.
بسم الله الرحمن الرحیم.

و الحمدلله رب العالمین و الصلات و السلام علی سیدنا و نبینا خاتم النبیین ابی القاسم محمد بن عبدالله و علی آله الطیبین الطاهرین و اصحابه الاخیار المنتجبین و علی جمیع الانبیاء و المرسلین.

سروران دانشمند، برادران و خواهران، السلام علیکم جمیعا و رحمت الله و برکاته.

السلام علیک یا سیدی و مولای یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.

برادران و خواهرانم، سلام بر شما. خداوند به واسطه‌ی این مصیبت به شما اجر دهد؛ مصیبت امامتان سیدالشهداء، اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در مثل این روز و ساعت‌ها. من و شما به صاحب عزاء، رسول الله اعظم، محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، جد حسین و پدرش امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیه السلام) و مادرش فاطمه‌ی زهراء، سیدة نساء العالمین و حسن مجتبی و امامان فرزند حسین و صاحب الزمان، حجة بن الحسن(ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و نائبان ایشان، امام و رهبر، خامنه‌ای بزرگ و مراجع بزرگمان و همه‌ی مسلمانان و دوست‌داران اهل بیت(علیهم السلام) تسلیت می‌گوییم و غم و ‌هم‌دردی و دردمندی خود را به واسطه‌ی مصیبتی که عصر عاشورای سال ۶۱ هجری بر جگرگوشه‌ی پیامبر خدا وارد شد ابراز می‌داریم. به رسول الله می‌گوییم: شما گفتید که حسین را داغی در دل مؤمنان هست که تا ابد سرد نخواهد شد. ای رسول خدا، راست گفتید. داغ کشته شدن حسین در دل و تن و جان ما و پدران و اجداد و فرزندان و نوه‌ها و نسل‌های ما تا روز قیامت فریاد برآورده و خواهد برآورد که:«یا حسین».

برادران و خواهران، از حضور بزرگوارانه و عظیم شما در این روز پربرکت تشکر می‌کنم؛ حضوری که نمود وفاداری، تعهد، محبت و آمادگی همیشگی شما برای فداکاری است. شما اهل وفاداری، صداقت و جانبازی هستید.

اولین کسانی که امروز در لبنان به صاحب الزمان و داغ‌دیدگان تسلیت می‌گویند خانواده‌ها و پدران و مادران و همسران و فرزندان شهدایمان در مقاومت و دفاع از وجود، کرامت و اماکن مقدس هستند که عزیزان و جگرگوشه‌هایشان را در این مسیر تقدیم کردند، همچنین جانبازانی که راه عباس را در پیش گرفتند و دست، پا یا چشم خود را از دست دادند ولی متوقف نشدند و مجاهدانی که خطوط، میادین و عرصه‌ها را پر می‌کنند و پشت نمی‌کنند و خانواده‌های شریف همه‌ی شهرها، روستاها و شهرک‌هایمان که فرزندان و عزیزان خود را برای پاسداری از کشور، کرامت، استقلال و ناموسْ راهی این جبهه‌ها می‌نمایند. شما هستید که حقیقتا تسلیت می‌گویید. تسلیت، اجر و تشکر کامل به واسطه‌ی صداقت، حضور و ایستادگی‌تان نثار شما باد.
برادران و خواهران، در ابتدا باید بر شهیدان دیروز کابل پایتخت افغانستان و بخش‌های مختلف عراق و بغداد درود بفرستیم. شهیدانی که تکفیری‌ها آنان را تنها به این دلیل کشتند که با رسول الله الاعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) همدردی می‌کردند. از خداوند، رحمت و علو درجات را برای این شهیدان راه وفاداری به حسین طلب می‌کنیم و همچنین شفای عاجل برای زخمی‌های این کاروان که هیچ انفجار، کشتار، زخم و تجاوزی آن را متوقف نخواهد کرد. در تاریخ چنین بوده است و در آینده تا روز قیامت چنین خواهد بود.
قاعدتا باید به کاهش شدید میزان انفجارها و تجاوزهای امسال به هیئت‌های حسینی نسبت به سال‌های گذشته اشاره شود. این به برکت جهاد و پیروزی‌های مجاهدان در همه‌ی عرصه‌ها و سرتاسر میادین و شکست بسیاری از این گروه‌های تکفیری و ناتوانی‌شان در آزار رساندن با وجود عزم کامل‌شان است.
امروز به صورت مختصر به تیترها می‌پردازیم چون قطعا مثل دیشب یک ساعت و بیست دقیقه صحبت نخواهم کرد.

اول: یمن. ما اعلام کردیم که تیتر اصلی راهپیمایی امروزمان این‌جا در حومه‌ی جنوبی بیروت و راهپیمایی‌های عاشورایی‌مان در مناطق صور، بعلبک، هرمل، بقاع غربی، بنت جبیل و دیگر مناطق اعلام هم‌دردی با ملت، فرماندهان، ارتش و گروه‌های مردمی مجاهد، مظلوم، پایدار، مستحکم و شجاع یمن است. امروز می‌خواهم به سخنان دیشبم مطالبی را اضافه کنم. اگر کسی پی‌گیر جنگ تحمیلی سعودی به ملت یمن باشد به نظرش می‌رسد این جنگ دیگر بر مبنای تحقق هدف‌های سیاسی صورت نمی‌گیرد بلکه به نبردی برای بروز کینه، خشم و انتقام نظام سعودی علیه یمن تبدیل شده است اگرنه این سطح و شکل از جنگ و کشتار و در هم کوبیدن انسان و غیر انسان و کودکان و بزرگ و کوچک و سالخوردگان و حمله به هر چیزی در یمن، برای هدف‌های سیاسی نیست. این جنگِ حقد و کینه‌ی وهابی سعودی است. می‌خواهند با این جنگ از اراده‌ی یمنی‌ها انتقام بگیرند. سعودی همیشه یمن را یکی از توابع کشورش می‌دانست که ملت آن باید خاضع و تسلیم اراده‌ی سعودی باشند.
ملت یمن شوریدند و اراده و مطالبه‌ی خود را برای کسب استقلال، تمامیت، آزادی، تصمیم‌گیری مستقل و یمن قدرتمند و عزتمند ابراز کردند؛ یمنی که وقتی نجد منطقه‌ای بیابانی بود، مهد علم و تمدن محسوب می‌شد. آل سعود می‌خواهد انتقام این را از ملت یمن بگیرد. افق و زمینه‌ی این جنگ، این است. امروز یمن و آن سالن و همه‌ی شهرها، روستاها و حومه‌هایش همچون کربلا صحنه‌ی مصیبت، قربانیان و پیکرهای پاره‌پاره‌ی کودکان، زنان و مردان است. یک صحنه، صحنه‌ی غم، درد و اشک است ولی باز هم همچون کربلا صحنه‌ی حماسه، شجاعت، جنگ‌آوری، دلاوری، ایستادگی و استحکام در برابر ماشین کشتار سعودی آمریکایی و شیاطین دیگر است. یمن در برابر این جنگ کمر خم نکرد و زمین نخورد. بنده امروز و در این چند دقیقه به شما بگویم با شناختی که بنده از یمن و ملت آن دارم و با توجه به دوستی‌های مستقیم و اطلاعات میدانی وقتی از پیروزی صحبت می‌کنم حماسه‌سرایی و شعار نیست بلکه واقعیت است. خوب گوش کنید. جهانی که به بعضی ماهواره‌های مشهور به دروغ‌گویی‌ گوش می‌دهد بشنود: در یمن صدها هزار رزمند‌ه‌ی شجاع، صبور و پایدار وجود دارند که کوه‌ها و بیابان‌ها آن‌ها را نمی‌ترساند. بیش از یک سال و نیم جنگیدند و تا امروز نیز. این‌ها با شجاعت، بصیرت، ایمان و دفاعشان از کرامت، ملت و نوامیسشان پیروزی آفریدند و خواهند آفرید و همچنان که امام خامنه‌ای(حفظه الله) گفتند: در این جنگ بینی آل سعود به خاک مالیده خواهد شد.(۱۳۹۴/۱/۲۰) رهبری این صحبت را در ابتدای جنگ مطرح کردند و بنده به شما می‌گویم امروز مرزهای سعودی، پایگاه‌ها، کوه‌ها و دشت‌ها و هر جا را که سربازان سعودی در حال جنگ هستند ببینید که بینی آل سعود را داخل سعودی به خاک مالیده‌اند.

ما از راه دور و از جایگاه مشترک ایمانی و تجربه‌ی مشابه به برادرانمان می‌گوییم به خداوند(عز و جل) ایمان داشته باشید، به الله(سبحانه و تعالی) توکل کنید، جمجمه‌هایتان را به خدا عاریت دهید و گام‌هایتان را به زمین بدوزید که خداوند شما را تنها نخواهد گذاشت، از یاری‌تان فروگذار نخواهد کرد و شما را بر این طاغوتیان وحشی پیروزی خواهد بخشید. در روز عاشورای حسین(علیه السلام) کاری از دست ما بر نمی‌آید جز این که با ملت یمن سخن بگوییم و هم‌دردی و تسلیت‌مان را بابت شهیدان ابراز کنیم و برای آن‌ها رحمت و علو درجات بخواهیم و برای شفای عاجل جانبازان دعا کنیم و دعا کنیم یمن مظلوم خوشبخت بار دیگر خوشبخت و عزیز باشد.

دوم: فلسطین. قبله‌ی اول و سرزمین مقدس‌مان که دل‌های ما، چشم شهیدان و عقل مجاهدانمان به آن‌جا دوخته شده است. فلسطین هر روز تأکید می‌کند که گزینه‌ی واقعی ملتش گزینه‌ی صحیح یعنی انتفاضه، انتفاضه‌ی قدس، جهاد، مقاومت و مقابله با اشغالگران است. بسیاری افراد دل بسته بودند که انتفاضه‌ی قدس در آغاز دومین سالش ناکام خواهد شد، به پایان خواهد رسید و خواهد پژمرد اما روزهای گذشته ثابت کرد این انتفاضه در ژرفای ضمیر، عقل و قلب جوانان و مردان و زنان فلسطین قرار دارد.  پیام روشنی که باید درک شود این است: عملیات‌های دلاورانه، جهادی و فرسایشی مقاومت در داخل فلسطین اشغالی به اسرائیلیانی که از همه‌جای جهان برای اشغال خاک دیگران آمده‌اند خواهد فهماند که خاک فلسطین، خاک شیر و عسل نیست بلکه سرزمین مرگ، خسارت و خون است و اسرائیلی‌ها باید با خانواده‌هایشان به همان کشورهایی که از آن‌ها آمده‌اند برگردند. هدف و پیام مقاومت فلسطین این است.
برادران و خواهران، تعارف با اسرائیلی‌ها در مناسبت عزا یا شادی هیچ چیزی را برای ملت یا قضیه‌ی فلسطین به همراه ندارد. تعارف با آمریکایی‌ها هیچ دستاوردی ندارد جز این که فرد تعارف‌کننده آفرین می‌شنود. در حالی که اسرائیل به صورت مستمر از جدیدترین سلاح‌ها، فناوری‌های نظامی، ده‌ها میلیارد دلار، وتو در شورای امنیت و حمایت نامحدود از سوی دولت‌های مختلف آمریکا برخوردار می‌شود. اگر کسی امروز کلینتون و ترامپ را دنبال کند خواهد دید که این دو در ابراز حمایت مطلق از اسرائیل رقابت می‌کنند اما فلسطین و ملت و مظلومانش در هیچ کدام از مناظره‌های آمریکا جایی ندارند. پس راهش این نیست. راه، همان راه شهیدان و مجاهدان است؛ راهی که چند روز پیش شهید مصباح ابو صبیح به عنوان یک مجاهد استشهادی و دخترش با هشیاری، بصیرت و افتخار به جهاد مجاهدان و جانبازی شهیدان بر آن تأکید کرد. این عملیات دلاورانه تأکید کرد ملت فلسطین مسیر و سرنوشت خود را با وجود همه‌ی شرایط بد منطقه و دلایل دست‌شستن از جهاد می‌شناسد و آن را به شیوه‌های گوناگون می‌پیماید. ما در لبنان و در عاشورای حسین(علیه السلام) نه‌تنها همانند همه‌ی عاشوراها بلکه همانند هر روز با ملت فلسطین در جایگاه، نبرد و سرنوشت مشترک قرار داریم. امروز نیز بار دیگر خود را فرزند آن جایگاه، نبرد و سرنوشت می‌نامیم.

سوم: عراق. عراقی‌ها در مسیر یک‌سره کردن نبرد سرنوشت‌سازشان با تشکیلات داعش هستند و مدام پیروزی می‌آفرینند؛ پیروزی‌هایی که نیروها ی نظامی، گروه‌های مردمی و عشایر اهل سنت، شیعه، کرد، عرب و ترکمن با خون‌های پاکشان و همکاری در برابر تروریست‌ها و تکفیری‌ها رقم زده‌اند و هیچ راهی جز باقی‌ماندن در مسیر ریشه‌کن کردن این غده‌ی سرطانی ندارند؛ غده‌ای که همه‌ی عراقی‌ها از جمله شیعیان، سنی‌ها، ایزدی‌ها، مسیحی‌ها، کردها و ترکمن‌ها را گرفتار عذاب، درد و زحمت ساخت و در حق‌شان مرتکب جنایت شد. امروز نیروهای عراقی به سمت موصل در حرکتند. علاوه بر سخنان دیروزم امروز می‌خواهم سخنی را خطاب به برادران، سران، دولت، نیروهای نظامی و گروه‌های مردمی عراق عرض کنم: چنان که دیروز گفتم آمریکایی‌ها می‌خواهند راهی از موصل به منطقه‌ی شرق سوریه باز کنند. برادران عراقی به خوبی می‌دانند راهی از فلوجه به سمت سوریه باز شد و نیروی هوایی عراق و نیروهای عراق بودند که وارد شدند و این کاروان بسیار بزرگ متشکل از صدها خودرو و هزاران جنگجو را زیر نگاه آمریکایی‌ها که فقط نظاره‌گر بودند، هدف قرار دادند. همان طور که دیروز گفتم امروز آمریکایی‌ها می‌خواهند داعش را در شرق سوریه تجمیع کنند. نه فقط برای سوریه بلکه به خاطر عراق و عراقی‌ها و ملت عراق

به برادران عراقی می‌گویم: تجمیع داعش در سوریه پس از شکستش در عراق به چه خواهد انجامید؟

اولا: تا جایی که دستش برسد از حضور نظامی و امنیتی‌اش در شرق سوریه یعنی در مرزهای غربی عراق برای انجام عملیات‌های امنیتی، تروریستی و انتحاری در داخل عراق بهره خواهد برد و شما برای متوقف کردن این عملیات‌های انتحاری و تکفیری مجبور خواهید شد وارد شرق سوریه شوید.

ثانیا: داعش تجمیع خواهد شد و بار دیگر به عراق باز خواهد گشت. اصولا چند سال پیش وقتی الانبار، صلاح الدین و استان نینوا و موصل در اختیار دولت عراق بود داعش از کجا وارد شد؟ از رقه، دیر الزور و شرق سوریه. پس این فریب آمریکا، پیروزی‌تان در موصل را تباه خواهد کرد. پیروزی واقعی عراق این است که داعش هدف قرار بگیرد و فرماندهان و جنگجویانش دستگیر و زندانی و به صورت عادلانه محاکمه شوند نه این که مسیرشان به سوی سوریه باز شود چون حضورشان در سوریه به زودی و پیش از همه چیز به خطری بزرگ علیه عراق تبدیل خواهد شد.

بحرین: عاشورای امسال در حالی فرا می‌رسد که یک رهبر حسینی شریف و شجاع در شهرک درّاز در بحرین تحت محاصره است و گروه‌های سازش‌ناپذیر و وفادار مردم برای دفاع از حسین‌شان، حضرت آیت الله مجاهد شیخعیسی قاسم، در میدان جانبازی اطراف منزل او گرد آمده‌اند. [نظام] می‌خواهد آیت الله قاسم را با محاکمه‌ی ظالمانه‌ی صوری و اتهام‌های دروغین به زندان یا تبعید محکوم کند. زندان‌های کشور لبریز از علما، رهبران سیاسی، صاحب‌نظران و جوان‌های مبارز در راه آزادی و در راه ساده‌ترین و معمولی‌ترین حقوقی است که مردم بحرین از آن محرومند. در روز عاشورا به وفاداری ملت بحرین نسبت به رهبر و قضیه‌شان و ایستادگی و عزمشان برای ادامه‌ی راه و دست برنداشتن از اهداف و حقوق قانونی‌شان درود می‌فرستیم؛ حقوقی که مردان و زنان بحرین برای آن به شهادت رسیده‌اند، برخی جانباز شده‌اند و برترین علما و مردان و جوانان بحرین بهترین سال‌های جوانی‌شان را در زندان می‌گذارنند. به آن‌ها می‌گوییم صبر بورزید و از حقی که بر آن هستید مرزبانی کنید چون کسانی که پشتیبان ظلم به شما و محاصره‌تان هستند رو به سوی نابودی و سقوط دارند و ان شاءالله به برکت مجاهدان یمنی که به زودی آل سعود را به ورطه‌ی نابودی می‌کشانند در کار ملت مظلوم بحرین نیز گشایش حاصل خواهد شد. در روز عاشورا فریاد برمی‌آوریم تا نظر جهان مخصوصا ملت‌های زنده را به این موضوع و مظلومیت در بحرین جلب کنیم تا همگان مسئولیت خود را بر عهده بگیرند.

و در پایان: لبنان. چند جمله‌ی کوتاه و سپس تجدید پیمان و بیعت.

اولا: تأکید بر روند ایجابی سیاسی در کشور فارغ از نبردهای منطقه و اختلاف‌نظرهای لبنانی‌ها درباره‌ی آن و تداوم مسیر در پرونده‌ی ریاست جمهوری تا دستیابی به نتیجه‌ی لازم. بنده دیروز نیز عرض کردم که موضع ما روشن، ثابت و نهایی است و نیازی به تکرار هر روزه نیست.

ثانیا: دعوت دولت فعلی -فارغ از موعد نزدیک انتخاب ریاست جمهوری و تشکیل کابینه‌ی جدید- به تلاش سخت و جدی و توجه شدید به پرونده‌هایی از جمله محیط زیست، سلامت، پس‌ماندها، [رود] لیطانی، آب، برق، راه و بی‌کاری که بر لبنانی‌ها فشار می‌آورند. دولت به هیچ وجه و به بهانه‌ی رخوت سیاسی نباید از انجام مسئولیت‌هایش شانه‌خالی کند.

ثالثا: چشمان این مقاومت به سوی اسرائیل و مرزهای جنوبی باقی خواهد ماند. ما در حزب الله همه‌ی گفتارها، رفتارها، برنامه‌ریزی‌ها، توطئه‌ها، تهدید، نقطه ضعف‌ها و تراکم نقاط قوت اسرائیل را پی‌گیری می‌کنیم و به شما می‌گویم: مقاومت اسلامی لبنان میدان را در برابر اسرائیل خالی نخواهد کرد. چه ما به خوبی می‌دانیم که آن‌چه از کشور ما در برابر اسرائیل حفاظت می‌کند عناصر سیاسی نیست بلکه قدرت لبنان است که در ارتش، ملت و مقاومت آن تجلی می‌یابد. اگر از حضور، قدرت و آمادگی این مقاومت غافل شدیم به زودی شاهد خواهیم بود که اسرائیل آسمان و زمین‌مان را پر خواهد ساخت ولی ما غافل نمی‌شویم.

و‌ همچنان که چشمانمان بر مرزهای جنوبی باقی خواهد ماند، مرزهای شرقی را در بقاع و در مقابل تکفیری‌ها نیز زیر نظر خواهیم داشت. آن‌جا حضور داریم و همچنان حضور خواهیم داشت. همچنین چشمان مقاومت به سوریه و زینب(سلام الله علیها) و رقیه(سلام الله علیها) خواهد نگریست و همچنان مسئولیت‌های عظیم جهادی را آن‌جا بر عهده خواهیم گرفت. فرزندان، مردان، برادران و شوهران شما آن‌جا در حال دفاع از وجود، کرامت، مقاومت، خط مقاومت، ملت‌های منطقه، فلسطین، ناموس، شرافت، عزت، تاریخ، گذشته و آینده هستند. در این نبرد، جنگ و شمشیری که آمریکایی‌ها و آل سعود و هم‌پیمانانشان بر سوریه و ملتش و مقاومت و خط آن تحمیل کرده‌اند ما به موضع جهادی و حضور جهادی در میدان‌های نبرد متعهدیم و هر روز بینش و درکمان در آن و نسبت به آن افزایش می‌یابد چون ما با منطق حسین(علیه السلام) به مقابله با جنگ‌های خوارکننده می‌پردازیم. همان که شما دیشب و امروز از صبح زود فریاد زدید. حسین(علیه السلام) موضعی جاودانه و مکتبی کامل در ایمان، جهاد، سیاست، زندگی، جامعه و موضع‌گیری را به ما آموخت:«بی‌ریشه‌ای فرزند بی‌ریشه مرا میان دو گزینه مخیر گذاشت. میان تیزی شمشیر و ذلت و چه بی‌نسبت است با ما ذلت.» چرا ای اباعبدالله؟ ایشان پاسخ می‌دهد:«الله و رسولش و مؤمنان و جان‌های سازش‌ناپذیر و غیرت‌مند بر نمی‌تابند…» چه چیزی را؟ «…که ما اطاعت از فرومایگان را بر مرگ همچون گرامیان ترجیح دهیم.»

علما، فرماندهان و مجاهدان شهید و مردان و زنان جانباز ما نشانه‌هایی هستند که ما هیچ گاه چیزی را بر کرامت‌مان و مرگ همچون گرامیان ترجیح ندادیم. امروز پیام این جمعیت این است. وقتی این شعار را با شما تکرار می‌کنم فقط برای تکرار شعار نیست بلکه به این خاطر است که به کسانی که ما را در لبنان و منطقه می‌بینند پیامی بدهیم. صراحتا بگویم افرادی هستند که بر خستگی ما و شما دل بسته‌اند. بعضی دل بسته‌اند که از ما خون برود و ضعیف شویم. افرادی هستند که تعداد شهیدان ما را بزرگ‌نمایی می‌کنند در حالی که ما به شهیدانمان با هر تعدادی افتخار می‌کنیم. بعضی از افراد به محاصره‌ی مالی و اقتصادی ما دل بسته‌اند. چند هفته پیش یکی از بزرگ‌ترین صهیونیست‌های دولت‌های پیشین آمریکا، دنیس راس، که همه می‌شناسیدش گفت در مقابل حزب الله در درجه‌ی اول و به عنوان مقدمه باید روی خدشه‌دار کردن وجهه‌ی مقاومت کار کنیم. این همان است که مدام می‌خواهند ما را باند مواد مخدر، جنایت‌کار، قاتل، راهزن و دزد معرفی کنند. این‌ها نادرست است. آن‌ها خستگی ما را دوست دارند و به آن دل بسته‌اند. شبانه روز به دنبال یک مادر، همسر یا دختر شهید می‌گردند که حرفی بزند که به دردشان بخورد و بزرگ‌نمایی‌اش کنند و تا این لحظه هیچ کس را پیدا نکرده‌اند. پیام امروز شما که از طریق راهپیمایی‌های عاشورا دریافت خواهد شد این است که ما خسته، بدحال و ملول نخواهیم شد و شکست نخواهیم خورد و نخواهیم شکست چون کسی که یاور، دوست‌دار و عاشق حسین و زینب باشد امکان ندارد پرچمش به زمین بیافتد. پیام امروز ما در همه‌ی عرصه‌ها، در یمن، بحرین، عراق، سوریه و لبنان این است. با این اراده و صبر عظیم و جمیل که از خانم‌مان زینب(علیها السلام) آموخته‌ایم تا این لحظه خانواده‌هایمان به هر تعداد شهید و مجروح افتخار می‌کنند چون واقعیت میدان نبرد این شهیدان را می‌شناسند و به هیچ کدام از کسانی که از ما می‌خواهند در خانه‌هایمان بنشینیم تا داعش، النصره، تکفیری‌ها و پس از آن‌ها آمریکا و آل سعود بیایند و این منطقه را نابود کنند و مانند یمن انسان و غیر انسانش را در هم بکوبند، گوش نمی‌کنند.

پیامی که در پایان سخن با مشت‌های گره‌کرده و صدای بلند تکرار می‌کنیم تا جهان بشنود این است:«بی‌ریشه‌ای فرزند بی‌ریشه مرا میان دو گزینه مخیر گذاشت. میان تیزی شمشیر و ذلت و چه بی‌نسبت است با ما ذلت.» خداوند اجرتان دهد.

برادران و خواهرانم، همه با هم قلب، عقل و جانمان را متوجه حسین(علیه السلام)، کربلا، عباس و زینب می‌کنیم:


السلام علیک یا سیدی و مولای یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک و اناخت برحلک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله  آخر العهد منی لزیارتک.

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.

و السلام علیکم.