پس از آنکه نیروهای تحت فرماندهی سهیل حسن و تیپ فلسطینی القدس موفق شده بودند پس از ۴ سال خود را به بزرگراه الکاستیلو (خالد بن ولید) در حومه شمالی شهر حلب برسانند و محاصره حلب را تکمیل کنند. همزمان دو جریان با تمام قوا سعی در شکستن محاصره حلب یا دست کم به حداکثر رساندن هزینه های مادی و سیاسی حفظ محاصره حلب برای ارتش و متحدینش، دارد.
جریان اول که با در اختیار گرفتن حجم انبوهی از تسلیحات و با تشکیل بزرگترین تشکل نظامی مخالفین، طی چندین عملیات بی سابقه در شمال و جنوب غرب و غرب حلب متحدین را به سخت ترین شکل ممکن به چالش میکشد.
جریان دوم اما ترکیبی از مجامع بین المللی مدافع "حقوق بشر"، کلاه سفیدها و رسانه های حامی مخالفین که در مقیاسی وسیع و بی سابقه، آلام "مردم" تحت محاصره حلب را به تصویر میکشد و سعی دارند هر طور شده و زیر باران گلوله و موشک و تک تیر انداز و ... کاروانهای کمک های "بشر دوستانه" خود را به مردم این منطقه برسانند و حتی در ان بحبوحه "کودکان" شهر حلب برای خود حساب توییتر درست میکنند و از وضع معیشت خود گله میکنند و توییت های همین کودک، یک سند حقوق بشری برای این مجامع و رسانه ها می شود.
اکنون اما پس از آزادسازی شهر حلب، و ایمن شدن راههای منتهی به مناطق شرقی حلب و شلیک نشدن حتی یک گلوله در کوچه و پس کوچه ها، دیگر این سازمانها انگیزه ای برای کمک به مردم مظلوم حلب ندارند. چرا که جاده ها آنقدر امن شده که تردد کامیونهای سازمان ملل در ان ممکن نیست. رسانه هایی که تا دیروز توییت های دخترک "مظلوم" حلب را ثانیه به ثانیه تعقیب میکردند سخنان امروز "ایگور کوشکانوف" سخنگوی وزارت دفاع روسیه را در نیاز مردم حلب به کمک های بشر دوستانه نمی شنود.
دیگر حتی اگر تمام مردم حلب شب و روز توییت بزنند کسی این توییت ها را نخواهد دید!!!

تصویر از آرشیو و مربوط به فرار مردم از دست مسلحین شرق حلب؛ و پناه بردن به مناطق امن در غرب حلب است .