خبر عجیبی که امروز رسانه های حوزه سوریه را تحت تاثیر قرار داد، انتخاب هادی العبدالله خبرنگار رسانه ای مسلحین سوری و مشخصا جیش الفتح به عنوان خبرنگار برگزیده ی سال توسط خبرنگاران بدون مرز در فرانسه بود.
هادی العبدالله اهل القصیر حمص از زمان نبرد قصیر در ژوئن ۲۰۱۳ که با شکست مسلحین به پایان رسید با نوع خاص خبررسانی و همراهی با مسلحین مورد توجه قرار گرفت.
عکسهایی که از او با مسلحین داعش (زمانی که از بدنه ی مسلحین جدا نشده بود)، مصاحبه با فرماندهان جندالاقصی، مصاحبه با ابومحمد الجولانی رهبر جبهه النصره ونام بردن از او به عنوان «شیخ فاتح» و دوستی و مصاحبه های او با عبدالله المحیسنی سعودی قاضی شرعی جبهه النصره و جیش الفتح و تمجیدهای محیسنی از او، هادی العبدالله را بالاتر از خبرنگار به عنوان بوق تبلیغاتی مسلحین مشهور کرده است.(تصاویر در پایین)
در کلیپی که مشاهده می کنید، هادی العبدالله در گزارشی که از ساختمان منهدم شده توسط مسلحین تهیه کرده با زیر پا گذاشتن همه خطوط حرفه ای و اخلاقی خبرنگاری و انسانی در حال تمسخر اجساد سربازان ارتش و گفتگو با اجساد به کمک دوستش دیده می شود.
شاید مشمئرکننده ترین صحنه ای که از او به یاد مانده، در زمان حمله سراسری جیش الفتح به الفوعه و کفریا باشد، جایی که او در گزارشی از الصواغیه در شرق الفوعه جنازه نیروهای مردمی الفوعه از جمله مصطفی قداد ۱۳ ساله را با وقاحت تمام مربوط به نیروهای حزب الله لبنان دانست.
حمله ای که با ۹ انتحاری خارجی (ازبک، ترکستانی و..) انجام شد.
شاید انتخاب هادی العبدالله به عنوان خبرنگار برگزیده ی خبرنگاران بدون مرز بتوان بدیل مطرح کردن و حمایت از عبدالکریم بلحاج تروریست لیبیایی توسط جنگ افروزان غربی مانند هیلاری کلینتون و جان مک کین به عنوان آزادیخواه در لیبی دانست.
(تصویر تقدیر مک کین از بلحاج و هادی عبدالله در میان تروریست ها)
رویه ای که در آینده به تدریج می تواند استانداردهای حرفه ای را تا حد محفلی برای اهداف سیاسی و حتی حمایت از تروریسم بین المللی تنزل دهد.
