چندسال پیش بود و ما جوان تر؛ آن روزها جزء انگشت شمار گروه هایی بودیم که اخبار منطقه را پیگیری و اطلاع رسانی میکردیم. ارتش سوریه در بدترین وضع خود بود، مناطق پیاپی سقوط میکردند و امیدهای ما کمتر....
روزی نبود که خبری، عکس یا ویدیویی از جنایات مسلحین پخش نشود. مسلحین در غرور تصرف های خود، عکس اعدام ها، شکنجه ها و رژه های خودشان را در فضای مجازی پخش میکردند. بدترین شرایطی زمانی بود که مسلحین نیرویی مقابل خوب می یافتن که در عین مظلومیت ایستادگی میکند ... امکان نداشت حتی برای جنگ روانی هم که شده اجازه بدهند این نیروها قسر در بروند و ترحمی در کار نبود ....
اعدام میدانی نیروهای فرودگاه محاصره شده ابوضهور، اعدام میدانی سربازان بیمارستان کندی حلب، حملات دیوانه وار به سربازان بیمارستان جسرالشغور، حملات دیونه وار به نبل الزهرا و بعد از آن فوعه و کفریا و چندین و چندین مورد دیگر از ویژه برنامه هایی بود که گروه های خبری مسلحین به صورت زنده پخش میکردند ...
اما از همان زمان نیز دولت سوریه در مقیاس های کوچکتر مصالحه هایی را برقرار کرد، شروط مصالحه ساده بود..... سلاح را زمین بگذارید (نه حتی تحویل بدید)، ما هم سلاح را کنار مگذاریم!
اما مسلحین که در باد فتح الفتوح هاتی مثل ادلب، حلب، پیشروی های لاذقیه و.... خوابیده بودند، و حتب حاضر به مذاکره در مورد مصالحه نبودند ..
آری ... خونِ بر حقِ شهدا پایمال شدنی نیست، در حلب خون های بیشماری به نا حق ریخته شد و از ثمره ی خون همان مظلومان و مجاهدان حقیقی راه حق آزادی حلب شکوفه زد.
و تاریخ همواره ثابت کرده است؛ آنهایی که جنایت کردند و گریخته اند روزی گرفتار عذاب الهی خواهند شد.
آنهایی که تحت مصالحه از حلب فرار کردند، به زودی عاقبت کار خود راخواهند دید...
❎ و اما روی سخنم به دوستان، مخصوصا دوستانی است که تحت تاثیر مظلوم نمایی رسانه های غربی-عربی هستند؛ آن رسانه هایی که با تحریف تاریخ سعی در وارونه جلوه دادن واقعیت موجود هستند .؛
با انصاف باشید و لطفا تاریخ جنگ سوریه را از "صفحه اول" مطالعه کنید ..
