چقدر صبور بودید و بزرگوار ....شما شیعیان افغانی را می گویم ..

چه تهمت ها که به شما نزدند..

در زمان دفاع مقدس و در نبرد علیه بعثی ها شما یارمان بودید شهید دادید ...

اما بی ادعا و گمنام ... و هنوز هم غریبانه و مظلومانه به پیروی از مادر سادات مدافع خط مقدم ولایتید ...

چقدر جای مرتضی آوینی خالی است تا اینبار در وصف شیرمردان شما بسراید که چه زیبا جان دادید تا نام شیعه را مترادف با مرد نگه دارید....

چه زیبا به یاد می آورید بسیجی های گمنام ما را در دفاع مقدس که با افتخار نوکر مادرسادات خانم فاطمه زهرا«سلام الله علیها» بودند..

شما را دوست دارم و شرمنده روی شما و تمام شهیدان جوانمرد شما هستم..

/احسان فاضلی

و

من