متاسفانه بعضی ها سیاست جنگ رسانه ای در قبال کشتی نجات رو هنوز درک نکردن.

به قول دکتر چمران وقتی شیپور جنگ نواخته میشه مرد از نامرد تشخیص داده میشه.

تو این جور موقعیت هاس که گفته های امام علی (ع) در مورد مردم کوفه رو میفهمم که از مردم گله می کرد که وقتی از جهاد صحبت میشه هر کس بهونه ای میاره.

اینجاس که اونایی که گلوشون رو برای دموکراسی و آزادی و مظلوم واقع شدن پاره میکردن، ساکت میشن..

سر یه حرف سردار جزائری مربوط به اینکه اگر ائتلاف اقدام به حمله به کشتی کنه، عواقب غیر قابل کنترل هستن، یه سری از شورای امنیت میگن و یه سری از آقا زاده و حتی پای حضرت حافظ رو هم میارن وسط تا یه جوری ترس خودشون از سختی رو پنهون کنن..

چند نکته میگم خوب روش فکر کنید:

واقعا فکر کردید اگر ائتلاف بخواد کاری کنه، میاد کشتی رو مورد حمله قرار میده!

فکر کردید نمیتونن بندر یا اسکله رو بزنن؟!

در آخرین مرحله به نظرتون نمیتونن کامیون هایی که راه چند صد کیلومتری صنعا و صعده رو در پیش میگیرن منهدم کنن؟!

فکر کردید تجهیزاتی که الان آمریکا و به طبع اون عربستان در اختیار داره نمیتونه رد هرگونه تسلیحاتی رو در هنگام تخلیه بگیره؟

اصلا فکر کردید مثلا ایران چه تجهیزات نظامی به یمن میخواد بفرسته که میتونه بین اینهمه نفوذی عربستان در یمن به مرزهای عربستان برسونش؟

میدونید یکی از پالایشگاه های آرامکو در 18 کیلومتری مرزهای یمنه ولی تا حالا بهش حمله نشده!

میتونید درک کنید ایران اگر میخواست در منطقه جنگ رو شعله ور کنه نیازی نداشت یمن رو دست داشته باشه وفقط کافی بود به بحرین و شیعه های عربستان سلاح های معمولی بفرسته!

فکر میکنید 2500 تن اقلام مصرف چند روز یا چند ساعت مردم باشه!

فکر نمیکنید مسیر دریایی 15 روزه، راه خوبی برای کمک رسانی نیست؟!

کشتی نجات فقط برای دو دلیل داره اعزام میشه:

1- اینکه به عربستان و ائتلاف بفهمونه همونطور که درباره هواپیما نتونستید موفق به بازرسی بشید، اینجا هم نمیتونید.

2- به سازمانهای بین المللی امدادی بگه که اگر شما از ترستون یه پایگاه زدید تو جیبوتی، بغل گوش حدیده و عملا هیچ کاری نمیکنید، ما ساکت نمیشینیم.